14P/Wolf
Z Wikipedii
| 14P/Wolf | |
| Odkrywca | Max Wolf |
| Data odkrycia | 17 września 1884 |
| Nazwy alternatywne | 1884 S1; 1884 III; 1884c; 1891 J1; 1891 II; 1891b; 1898 IV; 1898f; 1912 I; 1911a; 1918 V; 1918b; 1925 X; 1925e; 1934 I; 1933e; 1942 VI; 1950 VI; 1950c; 1959 II; 1958c; 1967 XII; 1967j; 1976 II; 1975f; 1984 IX; 1983m; 1992 XXII; 1992m |
| Elementy orbity | |
| Półoś wielka | 4,2490 j.a. |
| Mimośród | 0,3589 |
| Peryhelium | 2,7239 j.a. |
| Aphelium | 5,7741 j.a. |
| Okres orbitalny | 8,76 lat |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki | 27,9775° |
| Długość węzła wstępującego | 202,3199° |
| Argument szerokości peryhelium | 158,7196° |
| Moment przejścia przez peryhelium | 26 luty 2009 (najbliższy) |
| Charakterystyka fizyczna jądra | |
| Średnica | 4,66 km |
14P/Wolf to kometa krótkookresowa, należąca do rodziny komet Jowisza.
Spis treści |
[edytuj] Odkrycie i nazwa
Kometę tę odkrył astronom niemiecki Max Wolf 17 września 1884 roku. Odkrycia tego dokonał w Heidelberg-Königstuhl State Observatory w Heidelbergu.
Nazwa pochodzi od nazwiska odkrywcy.
[edytuj] Orbita komety
Orbita komety 14P/Wolf ma kształt wydłużonej elipsy o mimośrodzie 0,35. Jej peryhelium znajduje się w odległości 2,72 j.a., aphelium zaś 5,77 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół naszej Dziennej Gwiazdy wynosi 8,76 lata, nachylenie do ekliptyki to wartość 27,97˚. Kometa ta była obserwowana podczas każdego przejścia przez peryhelium orbity wokół Słońca z wyjątkiem roku 1904, gdy nieobliczono jej orbity.
[edytuj] Właściwości fizyczne
Jest to kometa, która nie zbliżyła się do Słońca zbyt blisko, przez co jej aktywność nie jest nadzwyczajna. Jądro jej ma wielkość ok. 4,6 km.
[edytuj] Badania
Badaniami orbity tej komety od roku 1907 do 1973 zajmował się polski astronom Michał Kamieński. Jego prace polegały na obliczeniach wpływu planet gazowych na orbitę komety. W 1922 roku kometa 14P/Wolf zbliżyła się do Jowisza na odległość zaledwie 0,125 j.a. Tak bliskie zbliżenie miało ogromny wpływ na kszałt orbity komety. Peryhelium jej orbity wzrosło z 1,58 na 2,47 j.a., a okres obiegu wokół Słońca zwiększył się z 6,82 roku na 8,31. Badania i obliczenia dokonane przez Kamieńskiego pozwoliły na odnalezienie komety w 1925 roku bardzo blisko pozycji przewidywanej przez astronoma.
I choć początkowo nie udawało się Kamieńskiemu powiązać według jednej reguły elementów orbity komety w czasie wszystkich pojawień się jej w latach 1884–1919 to jednak gdy powiązał każde dwa kolejne ukazania się komety 14P/Wolf w badanym okresie, stwierdził, że średni ruch dzienny komety stale się zmniejsza. W ten sposób astronom odkrył zjawisko deceleracji w ruchu komet okresowych.
