15 Eunomia
Z Wikipedii
(15) Eunomia  |
|
| Odkrywca | Annibale de Gasparis |
| Data odkrycia | 29 lipca 1851 |
| Nr kolejny planetoidy | 15 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Występowanie planetoidy |
Pas główny rodzina Eunomia |
| Średnia odległość od Słońca |
2,6436 j.a. |
| Mimośród | 0,1872 |
| Peryhelium | 2,1485 j.a. |
| Aphelium | 3,1387 j.a. |
| Okres obiegu wokół Słońca |
4 lat 109 dni 12 godzin |
| Średnia prędkość orbitalna |
18,15 km/s |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki |
11,73° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 330×245×205 km |
| Masa | 3,26±0,12 × 1019 kg |
| Średnia gęstość | 3,8±0,7 g/cm3 |
| Okres obrotu wokół własnej osi |
(6 h 4 min 59 s) h |
| Albedo | 0,21 |
| Jasność absolutna | 5,28 m |
| Typ spektralny | Typ S |
| Średnia temperatura powierzchni | śred. ~166K max: (-13°C) 260K |
| Satelity naturalne | planetoida podwójna? |
15 Eunomia to jedna z większych planetoid z pasa głównego.
Spis treści |
[edytuj] Odkrycie
Planetoida została odkryta przez Annibale’a de Gasparisa 29 lipca 1851 w Neapolu. Nazwa pochodzi od jednej z mitologicznych hor – Eunomii (tzn. praworządność).
[edytuj] Orbita
Orbita 15 Eunomii nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 11,73°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 4 lata i 109 dni krążąc w średniej odległości 2,64 j.a. od naszej Dziennej Gwiazdy. Średnia prędkość orbitalna tej asteroidy to ok. 18,15 km/s.
Planetoida ta stała się protoplastką rodziny planetoidy Eunomia w której to rodzinie jest największym obiektem.
[edytuj] Właściwości fizyczne
15 Eunomia ma nieregularny kształt i średnicę ok. 330×245×205 km. Jej albedo wynosi 0,21, a jasność absolutna to 5,28m. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga 166K (maksymalna 260K, -13ºC). Planetoida ta zalicza się do asteroid typu S.
Obserwacje nieregularnego kształtu tej planetoidy w ruchu wirowym sugerują, że może ona być obiektem podwójnym. Charakteryzuje się wstecznym ruchem obrotowym (oś nachylona jest to płaszczyzny ekliptyki pod kątem 165º).
Jak i w przypadku innych asteroid z rodziny Eunomii w skład jej powierzchni wchodzą przede wszystkim krzemiany z domieszkami niklu i żelaza. Zidentyfikowano też bogate w wapń pirokseny i oliwin. Dokładne badania za pomocą metod spektroskopowych ujawniają duże zróżnicowanie budowy powierzchni Eunomii. Występują regiony, gdzie dominuje oliwin i metale, a są one ubogie w piroksen. Istnieje też mniejszy region na jednej półkuli, gdzie znacząco dominuje piroksen i komponenty bazaltowe. Najprawdopodobniej zatem Eunomia miała w swej historii epizody związane z procesami magmotwórczymi we wczesnych stadiach rozwoju Układu Słonecznego.
Ze względu na swój różnorodny skład powierzchni przypuszcza się, że Eunomia mogła być kiedyś częścią dużo większego ciała, które zostało rozbite w wyniku zderzenia z innym dużym obiektem, odsłaniając różne warstwy pod powierzchnią. Również skład i budowa innych członków rodziny planetoidy Eunomii wskazuje na występowanie obiektów, które mogłyby być kiedyś jednym ciałem z Eunomią (np. metaliczne przedstawicielki tej rodziny będące planetoidami typu M).
