1 Dywizja Pancerna (USA)
Z Wikipedii
Amerykańska 1 Dywizja Pancerna (ang. U.S. 1st Armored Division) jest jedną z dywizji Armii Stanów Zjednoczonych.
Dywizja składa się obecnie z trzech brygad, plus jednej brygady awiacji. Dwie stacjonują w Niemczech, a jedna w Fort Riley, w stanie Kansas. W latach 2008-2011 dywizja ma zostać przebazawana do Fort Bliss w stanie Teksas, gdzie sformowana zostanie czwarta brygada, w ramach odbywającej się obecnie reorganizacji schematu dywizji w armii amerykańskiej.
[edytuj] Historia
Dywizja została sformowana 15 lipca, 1940 na bazie 7 Brygady Kawalerii. Jej chrztem bojowym był udział w Operacji Torch. Następnie dywizja walczyła w Afryce Północnej, gdzie wzięła udział w ostatecznym zniszczeniu sił niemieckich w Tunezji, w maju 1943. Po kilku miesiącach reorganizacji w Maroku dywizja została przewieziona do Włoch i wyładowana w Neapolu w październiku, 1943. Następnie walczyła we Włoszech do końca wojny, kończąc swój szlak bojowy w dolinie Padu. Po zakończeniu wojny została przebazowana do Niemiec gdzie służyła w siłach okupacyjnych. Na wiosnę 1946 wróciła do Stanów Zjednoczonych i tam uległa rozwiązaniu.
Po wybuchu wojny koreańskiej dywizja została reaktywowana 7 marca 1951 w Fort Hood w stanie Teksas, w ramach programu rozbudowy armii wobec narastającego napięcia z ZSRR. Po kilku latach w Teksasie, w 1956 dywizja została przebazowana do Fort Polk w stanie Luizjana. Podczas kryzysu kubańskiego dywizja była wysłana do portów w południowych stanach USA by móc wziąć udział w ewentualnej inwazji Kuby, do której jednak nie doszło. Nieliczne pododdziały dywizji brały udział w wojnie wietnamskiej. Jedna z brygad wzięła udział w przywróceniu porządku po zamieszkach ulicznych w Chicago.
W wyniku wojny w Wietnamie nastąpiła fundamentalna reorganizacja amerykańskiej armii, w ramach której dywizja została przebazowana do Niemiec w 1971, zastępując tam 4 Dywizję Pancerną. Dywizja była zakwaterowana w okolicach Wiesbaden i przez następne dwadzieścia lat przygotowywała się na odparcie ataku wojsk Układu Warszawskiego.
Na jesieni 1990 dywizja została wysłana do Arabii Saudyjskiej, skąd wzięła udział w wojnie w Zatoce Perskiej. Podczas krótkotrwałej wojny lądowej w lutym, 1991 wykonała wyznaczone jej zadanie zniszczenia sił irackiej Gwardii Republikańskiej. W maju 1991 powróciła do Niemiec, gdzie jest bazowana do dzisiaj. Stamtąd jej pododdziały wzięły udział w operacjach stabilizacyjnych w Bośni (1995-1996) i Kosowie (1999).
Dwa bataliony dywizji wzięły udział w Inwazji Iraku w 2003. W maju, 2003 reszta dywizji została wysłana do Iraku i przejęła odpowiedzialność za Bagdad. Dywizja miała wrócić do Niemiec w kwietniu, 2004, lecz jej pobyt w Iraku został przedłużony o trzy miesiące, by wykorzystać dywizję do stłumienia powstania przywódcy Szyitów Muktady as-Sadra. Podczas całego pobytu w Iraku dywizja straciła 125 zabitych żołnierzy.
3 brygada dywizji bazowana w USA wróciła do Iraku w lutym 2005, gdzie wspierała 3 dywizję piechoty. 1 brygada została ponownie wysłana do Iraku w styczniu, 2006.
