1 Dywizja Strzelców Górskich (niemiecka)

Z Wikipedii

1 Dywizja Górska (niem. 1. Gebirgs-Division), od marca 1945 1 Dywizja Ludowych Strzelców Górskich (1. Volks-Gebirgs-Division) – niemiecki formacja wojskowa.

Utworzona w kwietniu 1938 roku w Garmisch-Partenkirchen z brygady górskiej sformowanej w 1935 roku. W jej skład wchodzili żołnierze z Bawarii, a także Austrii. Zmobilizowana w sierpniu 1939 roku, wzięła udział w kampanii wrześniowej w składzie Grupy Armii Süd. Odznaczyła się wtedy działaniami w Karpatach. Następnie walczyła na froncie zachodnim, gdzie planowano jej użyć w operacjach przeciwko Wielkiej Brytanii (operacja Lew Morski) i na Gibraltarze (operacja Izabella-Felix). Ponieważ żadna z tych operacji nie doszła do skutku, dywizja walczyła w Jugosławii, a od czerwca 1941 roku przeciwko Armii Czerwonej. Jej szlak bojowy na froncie wschodnim znaczą: Kijów, Stalino, Charków, forsowanie Dniepru i Kaukaz. Po zakończeniu kampanii na Kaukazie dywizję przerzucono do Grecji i Serbii, gdzie brała udział w zwalczaniu partyzantki. W 1944 stawiała opór Armii Czerwonej na Węgrzech, w marcu 1945 przemianowano ją na 1. Dywizję Ludowych Strzelców Górskich. Wojnę zakończyła na terenie Austrii, gdzie dostała się do radzieckiej niewoli.

W dywizji tej służył Wego Czang, syn Czang Kaj-szeka.

[edytuj] Dowódcy

• • generał Ludwig Kübler (wrzesień 1939 - październik 1940)
  • generał Hubert Lanz (październik 1940 - styczeń 1942)
  • generał Robert Martinek (styczeń - grudzień 1942)
  • generał Walter Stettner Ritter von Grabenhofen grudzień 1942 - październik 1944
  • generał Josef Kübler (październik 1944 - marzec 1945)
  • generał August Wittmann (marzec - maj 1945)

[edytuj] OdeB we wrześniu 1939

• • 98 Pułk Strzelców Górskich
  • 99 Pułk Strzelców Górskich
  • 100 Pułk Strzelców Górskich
  • 44 Batalion Przeciwpancerny
  • 79 Pułk Artylerii Górskiej
  • 54 Batalion Łączności
  • 54 Batalion Pionierów
  • jednostki dywizyjne (zaopatrzenie, itp)