386BSD
Z Wikipedii
386BSD - system operacyjny z rodziny Unix oparty na wolnodostępnym 4.3BSD (Net/2) stworzonym na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley.
386BSD był ambitną próbą stworzenia wolnodostępnego i nowoczesnego systemu dla szerokodostępnych komputerów na platformie IA-32. Twórcami projektu było wywodzące się z laboratorium CSRG małżeństwo William i Lynne Jolitz.
Wersja 0.0 wydana została na licencji BSD w dniu św. Patryka 1991 roku. Była jeszcze bardzo ograniczona w funkcjonalności. Mieściła się na 30 dyskietkach. Kolejna wersja 0.1 ukazała się 14 lipca 1992, w rocznicę zdobycia Bastylii. Była ona poprzedzona cyklem artykułów pt. Porting Unix to the 386 w czasopiśmie „Dr Dobb’s Journal”. W ciągu tygodnia ściągnięto ją z serwerów 250 000 razy.
Projekt zamarł wraz z początkiem 1993. Głównym powodem stagnacji wydaje się była niechęć Jolitzów - którzy nie zamierzali rezygnować ze swych ambitnych założeń odnośnie systemu - do bardziej otwartej kooperacji z programistami, którzy nadsyłali poprawki do systemu, co doprowadziło do podziałów. Inne źródła twierdzą, że częściowo powodem mógł być proces wytoczonym Uniwersytetowi Kalifonijskiemu przez AT&T (potem Novell) o rozpowszechnianie zastrzeżonego kodu, który za pośrednictwem Net/2 znalazł się także w 386BSD - zaprzeczają temu Jolitzowie.
Wersja 1.0 ukazała się dopiero w grudniu 1993. W drugiej połowie 1994 jej poprawione wydanie było dystrybuowanym przez „Dr. Dobb’s Journal” jako 386BSD Reference CD-ROM w cenie 99 USD. Ostatnia wersja 2.0 (w postaci uaktualnienia na dyskietkach) ukazała się jako dodatek do tego samego czasopisma w roku 1995.
Mimo że 386BSD z punktu widzenia rozwoju i rynku zakończyło się fiaskiem, bezpośrednio bazując na jego wolnodostępnym kodzie rozwinęły się projekty NetBSD oraz FreeBSD (patrz: fork). Przy czym wersje 1.0 tych trzech systemów zostały wydane w przeciągu jedenastu miesięcy. 386BSD jest więc się przodkiem większości wolnodostępnych dla architektury IBM PC systemów UNIX (DragonFly BSD, FreeBSD, NetBSD, OpenBSD). Według kilku źródeł publikowane w „Dr. Dobb’s Journal” artykuły stały się także inspiracją dla Linusa Torvaldsa, twórcy Linuksa.
Jolitzowie twierdzą, że obie bezpośrednie pochodne 386BSD - FreeBSD i NetBSD - odeszły od ich ambitnych założeń, zamiarem których było stworzenie o wiele bardziej nowoczesnego systemu i pozbycie się wielu informatycznych staroci (jak linearna obsługa pamięci), ciążących na systemach Unix od lat 70.