41 for Freedom

Z Wikipedii

41 for Freedom
Opis typu
Wprowadzenie do służby	od 1 listopada 1958 do 20 marca 1965
Zbudowane okręty	41
Dane taktyczno-techniczne
Długość	od 116,1 m do 129,5 m
Szerokość	10 m
Zanurzenie	9,4 m
Prędkość	ponad 20 węzłów
Załoga	20 oficerów 130 podoficerów i marynarzy
Uzbrojenie	6x 533 mm wyrzutnie torped oraz w zależności od typu: -16 pocisków Polaris -16 pocisków Poseidon C3 -16 pocisków Trident I C-4

41 for Freedom (pl. 41 dla wolności) pojęcie odnoszące się do pięciu typów amerykańskich okrętów podwodnych z napędem atomowym wyposażonych w rakiety balistyczne: George Washington, Ethan Allen, Lafayette, James Madison, Benjamin Franklin. Razem te pięć typów składało się z czterdziestu jeden jednostek, stąd nazwa.

Te okręty wyposażone w rakiety dalekiego zasięgu zostały zbudowane by stworzyć równowagę dla sił atomowych Związku Radzieckiego.

Specjalnie dla tych jednostek United States Navy stworzyła nowy symbol klasyfikacyjny (ang. hull classification symbol) SSBN. Pierwsza jednostka (USS "George Washington" (SSBN-598)) weszła do służby 30 grudnia 1959. Ostatnim z 41 okrętów pełniącym rolę nosiciela rakiet balistycznych był USS "Will Rogers" (SSBN-659), który formalnie został wycofany ze służby i skreślony z listy okrętów 12 kwietnia 1993. Nie był on jednak ostatnią jednostką wycofaną ze służby.

W lipcu 1992 USS "Kamehameha" (SSBN-642) został przerobiony na okręt przewożący oddziały SEAL i wyposażony w hangar dla podwodnych jednostek. USS "Kamehameha" został wycofany ze służby 2 kwietnia 2002 i był ostatnim okrętem z listy 41 for Freedom i najstarszym okrętem podwodnym US Navy. Po prawie 37 latach służby nadal jest najdłużej pozostającym kiedykolwiek w służbie okrętem podwodnym o napędzie atomowym.