4769 Castalia
Z Wikipedii
| (4769) Castalia | |
| Odkrywca | Eleanor Helin |
| Data odkrycia | 9 sierpnia 1989 |
| Nr kolejny planetoidy | 4769 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Występowanie planetoidy |
Grupa Apollo NEO PHA |
| Półoś wielka | 1,0631 j.a. |
| Mimośród | 0,4833 |
| Peryhelium | 0,5493 j.a. |
| Aphelium | 1,5770 j.a. |
| Okres obiegu wokół Słońca |
1 rok 36 dni 12 godzin |
| Średnia prędkość orbitalna |
27,12 km/s |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki |
8,89° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 1,8 × 0,8 km |
| Masa | 5,0 × 1011 kg |
| Średnia gęstość | 2,1 g/cm3 |
| Okres obrotu wokół własnej osi |
(4 h 5 min 9 s) h |
| Albedo | 0,1 |
| Jasność absolutna | 16,9 m |
| Typ spektralny | Typ S |
| Średnia temperatura powierzchni | ~270K |
4769 Castalia – niewielkich rozmiarów planetoida z grupy Apollo.
Spis treści |
[edytuj] Odkrycie
Została ona odkryta 9 sierpnia 1989 roku w obserwatorium astronomicznym na górze Mount Palomar przez Eleanorę Helin.
Nazwa planetoidy pochodzi od mitologicznej nimfy Apolla.
[edytuj] Orbita
Okrąża Słońce w średniej odległości 1,06 j.a. w czasie 1,1 roku. Orbita tej planetoidy nachylona jest pod kątem 8,89° względem ekliptyki, a jej mimośród wynosi 0,48.
[edytuj] Właściwości fizyczne
Jest to ciało o niewielkich rozmiarach (1,8×0,8 km). Obraca się wokół własnej osi w czasie nieco ponad 4 godzin. Na obrazach radarowych widoczana jest jako obiekt w kształcie orzeszka ziemnego. W związku z tym przypuszcza się, że 4769 Castalia powstała w wyniku połączenia się dwóch małych planetoid, które zbliżyły się do siebie na tyle, by siły grawitacyjne zespoliły je.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Baza danych małych ciał Układu Słonecznego Jet Propulsion Laboratory
- 4769 Castalia w bazie JPL
- Diagram orbity 4769 Castalia
