5 Astraea
Z Wikipedii
(5) Astraea | |
Odkrywca | Karl Ludwig Hencke |
Data odkrycia | 8 grudnia 1845 |
Nr kolejny planetoidy | 5 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Występowanie planetoidy |
Pas główny |
Średnia odległość od Słońca |
2,5733 j.a. |
Półoś wielka | 2,5733 j.a. |
Mimośród | 0,1928 |
Peryhelium | 2,0770 j.a. |
Aphelium | 3,0695 j.a. |
Okres obiegu wokół Słońca |
4 lat 47 dni 11 godzin |
Średnia prędkość orbitalna |
18,39 km/s |
Nachylenie orbity względem ekliptyki |
5,36° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 167×123×82 km |
Masa | 2,4 × 1018 kg |
Średnia gęstość | ok. 2,7 g/cm3 |
Okres obrotu wokół własnej osi |
(16 h 48 min) h |
Albedo | 0,23 |
Jasność absolutna | 6,85 m |
Typ spektralny | Typ S |
Średnia temperatura powierzchni | śred. ~167K max. (-10ºC) 263K |
Satelity naturalne | brak danych |
5 Astraea, piąta w kolejności odkrycia planetoida z pasa asteroid pomiędzy Marsem a Jowiszem.
Spis treści |
[edytuj] Odkrycie i nazwa
5 Astraea została odkryta przez przez pruskiego astronoma amatora Karla Ludwiga Henckego w dniu 8 grudnia 1845 roku w Drezdenku. Była to pierwsza odkryta po 38 latach przerwy asteroida. Później nastąpił prawdziwy „wysyp” odkryć kolejnych podobnych obiektów. Król pruski - w uznaniu zasług - nagrodził finansowo odkrywcę Astraei.
Nazwa asteroidy pochodzi od imienia Astraji (Astraei), córki Zeusa i bogini sprawiedliwości Temidy.
[edytuj] Orbita
Orbita planetoidy 5 Astraea nachylona jest pod kątem 5,37˚ do ekliptyki, a jej mimośród wynosi 0,19. Ciało to krąży w średniej odległości 2,57 j.a wokół Słońca, na co potrzebuje 4 lat i 47 dni.
[edytuj] Właściwości fizyczne
Jest to ciało, którego wielkość wynosi 167×123×82 km, jest więc to obiekt o nieregularnym kształcie. Jest to obiekt odbijający stosunkowo dużo światła słonecznego - albedo Astraei wynosi 0,23, jej absolutna wielkość gwiazdowa sięga natomiast 6,85m. Na podstawie badań przeprowadzonych przez satelitę IRAS okres obrotu tego ciała określono na 16 godzin i 48 minut, oś obrotu nachylona jest do płaszczyzny orbity planetoidy pod kątem 33˚. Astraea składa się w dużej części z kompozytów żelazowo-niklowych z domieszkami magnezu i krzemu.