60 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej
Z Wikipedii
60 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej imienia generała dywizji Gustawa Konstantego Orlicz-Dreszera – pododdział Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Sił Powietrznych RP stacjonujący w m. Olszewnica Stara w gminie Wieliszew, podporządkowany dowódcy 3 Warszawskiej Brygady Rakietowej OP.
Spis treści |
[edytuj] Powstanie 60. dr OP
60 Wieliszewski dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej im. gen. dyw. Gustawa Konstantego ORLICZ - DRESZERA w Olszewnicy Starej wchodzący w skład 3. Warszawskiej Brygady Obrony Powietrznej powstał w 1970 roku.
W ramach systematycznego rozwoju Wojsk Obrony Powietrznej Kraju, w 1970 roku zostaje wprowadzony na ich uzbrojenie nowy typ sprzętu rakietowego - Przeciwlotniczy Zestaw Rakietowy NEWA S-125. W celu wzmocnienia obrony powietrznej naszej stolicy, powiększono ówczesną 3. Łużycką Dywizję Artylerii Rakietowej o cztery nowe jednostki wyposażone w ten typ zestawów. Powstały one na bazie rozwiązywanego w tym samym czasie 16. Samodzielnego Pułku Artylerii Przeciwlotniczej OPK noszącego numer jednostki 2411.
Jedną z nowoutworzonych jednostek była Jednostka Wojskowa 2361 w Olszewnicy Starej. Formowanie jednostki rozpoczęło się już w styczniu 1970 roku. Kadra wywodziła się z rozwiązywanego 16. Samodzielnego Pułku Artylerii Przeciwlotniczej OPK i pozostałych, już istniejących jednostek 3. ŁDAR oraz absolwentów Szkół Oficerskich. W lutym 1970 roku nastąpił wyjazd kadry do Centrum Szkolenia Specjalistów Artylerii i Radiotechniki w Bemowie Piskim. Rozpoczął się półroczny okres intensywnego szkolenia.
W czerwcu 1970 roku ukazuje się rozkaz Dowódcy 1. Korpusu OPK Nr 011 ustalający obsadę etatową naszej jednostki wyznaczając niżej wymienionych żołnierzy na stanowisko:
- dowódcy jednostki - mjr dypl. Jana GAWRYSIAKA;
- z-cy d-cy ds. politycz. - kpt. Bogdana MAZURKA;
- szefa sztabu - kpt. Edmunda PATAKIEWICZA;
- z-cy d-cy ds. tech. - kpt. mgr inż. Stanisława AMANOWICZA;
- szefa sł. Uzbr. i Elektr. - mjr mgr inż. Zbigniewa GAJDEROWICZA;
- d-cy bat. r/tech. - por. Wiesława ŚLIWOWSKIEGO;
- d-cy stacji RSWP - ppor. Mirosława ZARZYCKIEGO;
- d-cy SNR - ppor. Mariana GONTKA;
- oficera naprowadzania - ppor. Kazimierza TYMCZENKĘ;
- d-cy urządzenia anten. - ppor. Tadeusza BAŁACHOWICZA;
- st. tech. UWW - ppor. Janusza GRACZYKOWSKIEGO;
- st. tech. RNK - ppor. Alfreda GODZWONA;
- st. tech. SCR - ppor. Stanisława WOJCIECHOWSKIEGO;
- d-cy drużyny zasil. - sierż. Mariana SŁABSZA;
- d-cy bat. startowej - por. Zbigniewa FLAKA;
- d-cy I pl. startowego - ppor. Jana PAWLIKOWSKIEGO;
- d-cy II pl. startowego - ppor. Józefa CISZEWSKIEGO;
- d-cy plut. obsługi tech. - por. Jana SUCHARĘ.
Rozpoczął się okres bardzo wytężonej pracy, okres zgrywania jednostki przed strzelaniami na poligonie w Związku Radzieckim. W lipcu jednostka jako pierwsza z nowoutworzonych jednostek przyjmuje nowy sprzęt i przebazowuje się na lotnisko 1. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Warszawie. W dalszym ciągu trwa intensywne szkolenie. Cały stan osobowy naszej jednostki zdaje egzaminy dopuszczające do pracy na sprzęcie oraz do pełnienia dyżurów bojowych przed komisją Dowództwa WOPK.
Z dniem 3 lipca 2007 na podstawie Decyzji nr 234/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 maja 2007 (Dz. U. MON nr 11 z 18 czerwca 2007, poz. 128) dywizjon otrzymał nazwę wyróżniającą Wieliszewski.
