9 Dywizja Pancerna (niemiecka)

Z Wikipedii

9 Dywizja Pancerna (niem. 9. Panzer-Division) – niemiecka dywizja pancerna z okresu II wojny światowej

Spis treści 1 Historia 2 Dowódcy: 3 Skład: 3.1 1940 3.2 1943 3.3 1945 4 Przypisy

[edytuj] Historia

Została sformowana zgodnie z rozkazem z dnia 3 stycznia 1940 roku po przeformowaniu 4 Dywizji Lekkiej.

W maju 1940 roku weszła w skład 18 Armii i wzięła udział w ataku na Holandię. Jej pierwszym zadaniem było szybkie przemieszczenie się przez terytorium Holandii aż do mostu w Moerwijk nad Mozą w celu wsparcia wojsk desantowych (Fallschirmjäger) zrzuconych tam wcześniej. Istotne było dotarcie tam przed zbliżającą się od południa armią francuską. Udaje się to 12 maja, po czym dywizja zostaje szybko skierowana do Rotterdamu ^[1] . Bierze także udział w walkach pod Bredą oraz w zajęciu Antwerpii. Na przełomie maja i czerwca 1940 roku bierze udział w walkach pod Dunkierką. W drugiej części kampanii francuskiej bierze udział w składzie Grupy Pancernej Kleista i walczy pod Amiens i Lyonem. Po zakończeniu walk we wrześniu 1940 roku zostaje przerzucona do Polski, gdzie przebywa do grudnia 1940 roku.

W styczniu 1941 roku zostaje przerzucona do Rumunii, gdzie wchodzi w skład 12 Armii. W składzie tej armii wzięła udział w ataku na Jugosławię w kwietniu 1940 roku walcząc w rejonie Skopji a następnie skierowała się w kierunku Grecji.

W czerwcu 1941 roku zostaje przerzucona na front wschodni i włączona początkowo 1 Grupy Pancernej Grupy Armii „Południe” w składzie której walczy w rejonie Kijowa i nad Dnieprem. W październiku 1941 roku włączono ją w początkowo 2 Armii Pancernej a następnie 2 Armii Grupy Armii „Środek”, walczy wtedy na środkowym odcinku frontu m.in. pod Kurskiem i Woroneżem, do sierpnia 1943 roku. Wtedy to ponownie zostaje włączona w skład Grupy Armii „Południe” i walczy na terenie Ukrainy. Na przełomie 1943 i 1944 roku walcząc w rejonie Krzywego Rogu ponosi ciężkie straty i zostaje wycofana w marcu 1944 roku w rejon Odessy, gdzie ostatecznie zostaje rozwiązana.

Pozostałości dywizji zostały skierowane do Francji, gdzie włączono je w skład 155 Rezerwowej Dywizji Pancernej, stacjonującej na południu Francji. W sierpniu 1944 roku w związku z lądowaniem aliantów we Francji dywizja zostaje odtworzona i wchodzi w skład II Korpusu Pancernego SS. Początkowo stacjonuje w Belgii. We wrześniu 1944 roku wchodząc w skład 1 Armii Spadochronowej wzięła udział w walkach walkach w rejonie Arnhem z desantem alianckim.

W grudniu 1944 roku zostaje włączona w skład 5 Armii Pancernej i w składzie tej armii bierze udział w ofensywie w Ardenach. W lutym 1945 roku zostaje wycofana do Zagłębia Ruhry, gdzie walczy do kwietnia 1945 roku, kapitulując przed wojskami amerykańskimi.

[edytuj] Dowódcy:

• gen. wojsk panc. Alfred Ritter von Hubicki (1940 – 1942)
• gen. por. Johannes Bässler (1942)
• gen. mjr Heinrich-Hermann von Hülsen (1942)
• gen. por. Walter Scheller (1942 – 1943)
• gen. por. Erwin Jolasse (1943 – 1944)
• płk Max Sperling (1944)
• gen. mjr Gerhard Müller (1944)
• gen. por. Harald Freiherr von Elverfeldt (1944 – 1945)
• płk Helmut Zollenkopf (1945)

[edytuj] Skład:

[edytuj] 1940

• 33 pułk pancerny (Panzer-Regiment 33)
• 9 Brygada Strzelców (Schützen Brigade 9)
  • 10 pułk strzelców (Schützen-Regiment 10)
  • 11 pułk strzelców (Schützen-Regiment 11)
  • 701 ciężka kompania broni wsparcia piechoty (Schwere-Infanterie-Geschütz-Kompanie 701)
• 102 pułk artylerii (Artillerie-Regiment 102)
• 9 pułk rozpoznawczy (Aufklärungs-Regiment 9)
• 50 dywizjon przeciwpancerny (Panzerjäger-Abteilung 50)
• 86 batalion pionierów (Pionier-Bataillon 86)
• 85 batalion łączności (Nachrichten-Abteilung 85)

[edytuj] 1943

• 33 pułk pancerny (Pułk pancerny „Prinz Eugen”) (Panzer-Regiment 33 od 1943 roku Panzer-Regiment "Prinz Eugen")
• 10 pułk grenadierów pancernych (Panzergrenadier-Regiment 10)
• 11 pułk grenadierów pancernych (Panzergrenadier-Regiment 11)
• 102 pułk artylerii pancernej (Panzer-Artillerie-Regiment 102)
• 9 pancerny batalion rozpoznawczy (Panzer-Aufklärungs-Abteilung 9)
• 287 dywizjon artylerii przeciwlotniczej (Heeres-Flak-Artillerie-Abteilung 287)
• 50 dywizjon niszczycieli czołgów (Panzerjäger-Abteilung 50)
• 86 pancerny batalion pionierów (Panzer-Pionier-Bataillon 86)
• 85 pancerny batalion łączności (Panzer-Nachrichten-Abteilung 85)

[edytuj] 1945

• 33 pułk pancerny (Panzer-Regiment 33)
• 51 pułk grenadierów pancernych (Panzergrenadier-Regiment 51)
• 10 pułk grenadierów pancernych (Panzergrenadier-Regiment 10)
• 11 pułk artylerii (Artillerie-Regiment 11)
• 9 pancerny batalion rozpoznawczy (Panzer-Aufklarung-Abteilung 9)
• 50 dywizjon artylerii przeciwlotniczej (Heeres-Flak-Abteilung 50)
• 287 dywizjon niszczycieli czołgów ( Panzerjäger-Abteilung 287)
• 85 batalion łączności (Nachrichten Abteilung 85)

Przypisy