Ablacja (topnienie)
Z Wikipedii
Ablacja, topnienie - proces zmniejszania się masy śniegu i lodu lodowców, lodu pływającego lub pokrywy śnieżnej wskutek topnienia, sublimacji, erozji mechanicznej, powodowanych m. in. przez:
- insolację (nasłonecznienie),
- działanie ciepłych mas powietrza,
- opady deszczu,
- ciepło geotermalne
- ciśnienie lodu i tarcie
- działalność wód lodowcowych.
Ablacja może zostać przyśpieszona na powierzchni lodowca w wyniku jego pokrycia gruzem (np. morena supraglacjalna in. morena powierzchniowa, materiał obrywów skalnych, materiał lawinowy czy wytapiana morena inglacjalna), gdyż materiał skalny o wiele niższym niż lód albedo absorbuje energię promieniowania słonecznego i oddaje ciepło topiąc przyległy do okruchów skalnych lód. Jeśli pokrywa gruzu na lodowcu jest zwarta i przekracza 2 cm miąższości, stanowi ona skuteczną osłonę przed insolacją[potrzebne źródło]. W takim przypadku ablacja może zostać bardzo spowolniona lub zatrzymana, dlatego lodowce pokryte gruzem posiadają o wiele większy obszar ablacji w stosunku do 'czystych' lodowców[potrzebne źródło]. Skrajnym przypadkiem są lodowce gruzowe z jądrem lodowym, których czoła awansują mimo ocieplenia klimatu i zaniku lub zmniejszenia obszaru akumulacji w ich strefach korzeniowych[potrzebne źródło].