Adam Szczypiorski

Z Wikipedii

Adam Szczypiorski (ur. 1895 – zm. 1979 ), historyk, polski polityk , działacz związkowy, poseł na Sejm RP. Członek-założyciel Komitetu Obrony Robotników.

Od 1913 r. członek PPS. Walczył jako ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej.

W latach 1928 – 1930 poseł na Sejm RP II kadencji z listy PPS . Pozostał piłsudczykiem również, gdy drogi PPS i Piłsudskiego się rozeszły. Należał do grupy zwolenników Piłsudskiego, pod przywództwem Jędrzeja Moraczewskiego, która dokonała w PPS rozłamu, zakładając ugrupowanie PPS-dawna Frakcja Rewolucyjna.

Był jednym z organizatorów Kas Chorych - powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego wprowadzonego w Polsce międzywojennej (zarząd Kas był tradycyjnie w rękach członków PPS). Członek Instytutu Gospodarstwa Społecznego, członek zarządu Stowarzyszenia Budowy Domów dla Dozorców i Służby Domowej. Funkcje te sprawował społecznie - był nauczycielem gimnazjalnym.

W latach trzydziestych XX w. sekretarz generalny Centralnego Komitetu Robotniczego PPS i działacz związkowy.

Po napaści Niemiec i ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 r. do końca wojny był więźniem obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen.

W latach 1945–1955 na emigracji w Szwajcarii (zajął się organizowaniem szkolnictwa polskiego na Zachodzie). Po usilnych namowach syna Andrzeja Szczypiorskiego – jak dziś wiadomo długoletniego świadomego tajnego współpracownika Służby Bezpieczeństwa , działającego w tej sprawie na wyraźnie zlecenie SB - wrócił wraz z żoną w 1955 r. do Polski.

Po przyjeździe do PRL pracował w Instytucie Historii Kultury Materialnej PAN. Zajmował się demografią historyczną.

W roku 1976 członek-założyciel Komitetu Obrony Robotników.

Za wstąpienie do KOR (którego był jednym z najstarszych członków) władze komunistyczne usunęły go z Komisji Demograficznej PAN.