Adelajda Heska

Z Wikipedii

Adelajda Heska (ur. 1324 - zm. ok. 1371), żona Kazimierza Wielkiego, królowa Polski. Córka landgrafa Hesji - Henryka II Żelaznego i Elżbiety z dynastii Wettinów.

29 września 1341 w Poznaniu miał miejsce ślub Adelajdy z Kazimierzem Wielkim oraz koronacja nowej monarchini. Niedługo po ślubie małżeństwo zaczęło się rozpadać ze względu na zdrady Kazimierza i brak potomstwa (separacja od 1356). Królowa została osadzona na zamku w Żarnowcu nad Pilicą. Przypisuje się jej fundację kościoła parafialnego w Żarnowcu. Do pogodzenia się pary królewskiej nawoływał bezskutecznie papież Innocenty VI. W obronie królowej stawał również skłócony z Kazimierzem biskup krakowski Bodzanta. We wrześniu 1356 Kazimierz wziął bigamiczny ślub z Krystyną Rokiczaną. Adelajda powróciła do Hesji. Mimo dużej odległości śledziła wydarzenia mające miejsce na dworze w Krakowie. W 1364 lub 1365 Kazimierz poślubił Jadwigę żagańską. Ostatecznie małżeństwo Adelajdy z Kazimierzem unieważniono (w 1367 lub 1368 przez Kurię Rzymską), jednak Adelajda walczyła o swoje prawa nawet po śmierci męża. Przypuszcza się, iż zmarła około 21 maja 1371, w Hesji.

[edytuj] Bibliografia

• Wielka historia Polski, t. XI A-J, Wydawnictwo Pinnex, ISBN 83-86651-40-7, tu hasło Adelajda, s. 9.

[edytuj] Zobacz też

• Bodzanta, Marcin Baryczka