Adolf Fryderyk
Z Wikipedii
Adolf Fryderyk (Adolf Fredrik) (ur. 14 maja 1710 w Szlezwiku, zm. 12 lutego 1771 w Sztokholmie) - król Szwecji od 1751.
[edytuj] Polityka
Pochodził z niemieckiego rodu Holstein-Gottorp. W latach 1727-1750 był księciem-biskupem Lubeki i opiekunem małoletniego księcia holsztyńskiego Karola Piotra Ulryka (późniejszego cara Rosji Piotra III). W 1743 został wybrany następcą tronu szwedzkiego przez stronnictwo kapeluszy. W czasie jego panowania praktycznie pełnia władzy spoczęła w rękach riksdagu. W roku 1755 próbował z pomocą zony (siostry Fryderyka Wielkiego) wzmocnić swa pozycje, lecz omal nie stracił przy tym zupełnie władzy. W roku 1766 władze przejęła partia czapek usiłująca sprowadzić rolę króla do minimum. W 1769 na szczęście dla króla władzę odzyskała bardziej umiarkowana partia kapeluszy.
Król zmarł 12 lutego 1771 roku na atak serca, którego doznał po dość obfitym posiłku. Skonsumował wtedy kolejno homara, kawior, wędzone śledzie, kiszoną kapustę, zupę kapuścianą, szampana i czternaście porcji swego ulubionego deseru - semli - bułek wypełnionych marcepanem i mlekiem. W ostatnich chwilach życia w ramionach trzymał go minister Axel von Fersen.
Adolf Fryderyk jest dziś pamietany głównie dlatego, że to jego dziełem było Zniesienie cenzury w Szwecji (1766). Wśród szwedzkich dzieci znany jest jako król, który przejadł się na śmierć.
[edytuj] Potomstwo
Jego potomstwo z małżeństwa z Ludwiką Ulryką Hohenzollern (córką króla Prus - Fryderyka Wilhelma I):
- Gustaw III (1746-1792)
- Karol XIII (1748-1818)
- Fryderyk Adolf (1750-1803)
- Zofia Albertyna (1753-1829)
[edytuj] zobacz też
| Poprzednik Fryderyk I Heski |
 |
Król Szwecji 1751 - 1772 |
|
Następca Gustaw III |
