Adrian Głębocki

Z Wikipedii

Adrian Mikołaj Głębocki (ur. 8 września 1833 w Pankach, zm. 15 maja 1905 w Warszawie) – artysta malarz, rysownik, litograf, pedagog.

Po ukończeniu szkoły powiatowej w Wieluniu studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1850-1857. Po studiach podróżował do Paryża, Wiednia i Monachium. W latach 1863-73 mieszkał w Częstochowie i pracował jako nauczyciel rysunku w Gimnazjum Filologicznym. W tym okresie powstało wiele prac związanych tematycznie z Częstochową i z regionem. Następnie mieszkał w Warszawie.

Ważną cechą jego twórczości, szczególnie rysunków i akwarel, jest ich wartość dokumentalna. Wiele miejsca w swym dorobku poświęcił on utrwaleniu zabytków architektury. Niektóre z nich dziś już nie istnieją jak np. kościół św. Jakuba w Częstochowie z XVII w., drewniany kościół św. Stanisława bpa w Brzeźnicy Starej, wnętrze kopalni w Pankach. Rysunki Głębockiego opatrzone niejednokrotnie dodatkowymi opisami są cennym materiałem ikonograficznym. Prócz kilkuzdaniowych opisów będących komentarzem do rysunków, artysta napisał kilka artykułów dotyczących zabytków regionu. Poświęcone były one klasztorowi jasnogórskiemu, dawnemu kościołowi kanoników regularnych we Mstowie oraz kościołowi w Truskolasach. Wszystkie zostały zamieszczone w ,"Kłosach". Jego artykuł na temat malarstwa częstochowskiego został opublikowany w czasopiśmie "Wiek" w 1874 roku. Swoje prace, będące ilustracjami artykułów także innego autorstwa, zamieszczał Głębocki m. in. w "Tygodniku Ilustrowanym".

Wśród jego prac wiele miejsca zajmują obrazy o tematyce religijnej oraz sceny rodzajowe i historyczne. Stworzył wiele cyklów rysunkowych o tematyce religijnej: "Św. Eustachy Męczennik", "Św. Maria Magdalena", "Chwała Marii", a także historycznej: "Legendy Polskie". Wykonał "Album Jasnej Góry", składający się z 52 szkiców akwarelowych.