Aeracja

Z Wikipedii

Aeracja (napowietrzanie)

• Aeracja naturalna: napowietrzanie zbiorników wodnych wskutek działania wiatru, cieków wodnych dodatkowo wskutek ruchu wody.
• Wentylacja: napowietrzanie wykorzystujące działanie wiatru i grawitacji, uzyskiwane poprzez wykonywanie kanałów w budowlach (np. kanał kominowy)
• Aeracja mechaniczna: napowietrzanie za pomocą aeratorów: narzędzi lub maszyn

Przykłady zastosowań aeracji:

• hodowla ryb, również w akwarium
• oczyszczanie ścieków (zobacz też: aerofiltr)
• fermentacja tlenowa (aerobowa)
• wprowadzanie powietrza do rurociągów transportowych w celu ułatwienia przepływu materiałów
• flotacja
• aeracja (trawników)

Aeracja,

1) Naturalna wentylacja występująca na skutek działania wiatru oraz ciśnienia grawitacyjnego. Wykorzystywana jest przez odpowiednie zestawienie i ukształtowanie regulowanych otworów i kanałów w przegrodach budowlanych (np. w wyciągach kominowych).

2) Napowietrzanie, np. gleby za pomocą narzędzi lub maszyn spulchniających, albo wody, w celu zmniejszenia jej właściwości korozyjnych i usunięcia rozpuszczonych w niej gazów.

3) Zabieg pielęgnacyjny na trawnikach intensywnie eksploatowanych, który wykonuje się maszynami do napowietrzania, zw. aeratorami, o wielorakich rozwiązaniach konstrukcyjnych. Pod wpływem a. masa korzeni traw wyraźnie się zwiększa, a darń trawnika wyrównuje się. Systematyczna a. przyczynia się do obniżenia strat wynikających z nadmiernego wyparowywania wody, do efektywniejszego działania nawozów, podniesienia średniej temp. gleby w strefie korzeniowej, zwiększenia elastyczności trawnika oraz zwiększenia jego zdolności regeneracyjnych. Aeracji nie należy wykonywać, gdy gleba jest za wilgotna. W polskich warunkach klimatycznych okresem najodpowiedniejszym do napowietrzania jest lipiec i wczesna jesień.