Agnieszka z Montepulciano
Z Wikipedii
Agnieszka z Montepulciano (ur. w 1268 r. w Gracciano-Vecchio w Toskanii – zm. 20 kwietnia 1317 r. w Montepulciano) – święta Kościoła katolickiego, włoska dominikanka.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Pochodziła ze szlacheckiej rodziny Segni. W wieku 9 lat została oddana na wychowanie do klasztoru dominikanek, a w wieku 14 lat została zakonnicą. W wieku 15 lat z grupą zakonnic za specjalnym pozwoleniem papieża Mikołaja IV założyła nowy klasztor w Procero i następnie została wybrana (wbrew własnej woli) na przełożoną tego klasztoru. Wsławiła się mądrością, pobożnością i darami nadprzyrodzonymi: darem wizji, proroctw i ekstaz. Żywiła się tylko chlebem i wodą, spała na ziemi, a zamiast poduszki używała kamienia. Na prośbę mieszkańców miasta powróciła do Montepulciano i stała się matką nowej gałęzi dominikańskiej.
[edytuj] Dzień obchodów
[edytuj] Atrybuty
Lilia w prawej ręce, w lewej – miniatura klasztoru.
[edytuj] Ikonografia
Z atrybutami; jako dominikanka z oczami utkwionymi w krzyżu i z różami na stopach; jako przeorysza dominikańska z owieczką, lilią i księgą.
[edytuj] Proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny
Beatyfikowana w 1532 r. przez Klemensa VII, kanonizowana 10 grudnia 1726 r. przez Benedykta XIII.
