Akrobacje rowerowe
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: forma encyklopedyczna, unikanie wyrażeń potocznych. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdziesz na stronie dyskusji tego artykułu. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość. |
Akrobacje rowerowe to odmiana kolarstwa uprawiana na różnego rodzaju rowerach, których wspólną cechą jest nie tyle pokonywanie dystansu ile wykonywanie rozmaitych ewolucji.
[edytuj] Akrobacje cyrkowe
Akrobacje cyrkowe wykonuje się na różnego rodzaju rowerach cyrkowych, z których najbardziej znany jest rower jednokołowy. Oprócz roweru jednokołowego stosuje się też w cyrkach rowery do jazdy po linie, rowery trampolinowe i wykonuje się też czasami akrobacje na rowerach BMX. Z akrobacji cyrkowych wywodzi się kilka dyscyplin kolarskich. Są to:
- Kolarstwo artystyczne - polegające na wykonywaniu czegoś w rodzaju tańca na rowerach jednokołowych lub BMX-ach
- Piłka rowerowa - polegający na grze w piłkę na specjlanie do tego przeznaczonych rowerach
- Przedstawienia teatralne z wykorzystanie rowerów cyrkowych
[edytuj] TRIAL
Dyscyplina w której celem jest pokonanie trudnego odcinka (np. skały, schody, poręcze) na specjalnym rowerze trialowym.
[edytuj] BMX
- Dirt jumping - polega na wykonywaniu skoków i w ich trakcie różnych ewolucji w powietrzu (np. obrót o 360°, obrót do tyłu przez plecy - tzw. backflip, wyprostowanie ciała podczas lotu - superman, obrót kierownicy o 360° - barspin, zdjęcie nóg z pedałów - no footer, zdjęcie rąk z kierownicy - no hander, puszczenie się roweru i ponowne złapanie go - nothing) po wybiciu się z odpowiednio ukształtowanych ziemnych wyskoczni (tzw. hopek) o różnych kształtach i rozmiarach.
- Bunnyhop (króliczy skok) jest to nazwa podskoku na rowerze wyczynowym np. takim jak BMX. Polega on na wyrwaniu mocno kierownicy do góry i wypchnięciu jej do przodu co powoduje oderwanie się tylnego koła od podłoża. Oczywiście równocześnie trzeba mocno nacisnąć na obydwa pedały (ustawione poziomo) i się wybić, bo inaczej nic z tego nie wyjdzie.
- Vert to forma jazdy na BMX polegająca na pokonywaniu przeszkod w skateparku (np.rampa, quarter, spine itp.) w określonym limicie czasu. Sędziowie wybierają dwa najlepsze z trzech przejazdów i przyznają punkty. Ilość i długość przejazdów zależy od konkursu (X-games, Gravity games itd.)
- Street jest to dyscyplina polegająca na niczym nie ograniczonej jezdzie po wszelkich wytworach architektury miejskiej. Ściśle wiąże się z tym określony styl życia, wymuszony przez częste wyjazdy oraz opór w dążeniu do celu, jakim jest perfekcja w jeździe. Polega na wykorzystywaniu wszelkich przeszkód ulicznych np. schodów, poręczy, murków oraz innych przeszkód.
- Flatland polega na robieniu akrobacji na płaskim, dużym, najlepiej asfaltowym terenie. W ramach tej dyscyliny wykonuje się różne triki stojąc na pegach, pedałach lub napędzając koło pocierając nogą o oponę. Punkty dostaje się za trudniejsze elementy. Wbrew pozorom, nie jest to jedna z bezpieczniejszych odmian tego sportu, gdyż prócz obtarć lub stłuczeń, można nabawic się również złamań, a bliski kontakt z twardym podłożem oraz brak czasu na przygotowanie się z nim, skutkuje nieraz ciężkimi urazami, szczególnie stawów nadgarstkowych oraz łokci. Przykładem może być Chase Gouin, który podczas jazdy używa stabilizatorów na łokcie (sic!). Charakterystyczna dla flatlandu jest budowa roweru - krótka baza kół, bardzo niskie przełożenie, a także konieczne wyposażenie w pegi i rotor. Obecnie większość rowerów do flatlandu nie posiada hamulców wcale lub posiada jedynie przedni. Bardziej znane osoby związane z tą dyscypliną to: Martti Kuoppa, Trevor Meyer, Michael Steingraber, Nathan Penonzek, Terry Adams.
