Aleksander Jan Woyde
Z Wikipedii
Aleksander Jan Woyde (ur. 1834, Warszawa - zm. 28 października 1889 tamże) - znany architekt warszawski 2. poł. XIX wieku.
Aleksander był najmłodszym synem profesora UW Maurycego Woyde i Celestyny z Labesiusów, kalwinistów, bratem generała Karola Augusta. Uczęszczał jak brat do Instytutu Szlacheckiego w Warszawie. Po zakończeniu nauk w instytucie studiował do 1857 r.na Wydziale Architektury warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, po czym podjął pracę jako aplikant w Radzie Budowniczej ówczesnego odpowiednika MSW. W wieku lat 43 został mianowany budowniczym powiatu warszawskiego, a trzy lata później, w roku 1870, budowniczym przy rządzie gubernialnym w Warszawie.
Wybudował około 300 budynków w stolicy, m.in. własną kamienicę przy ul. Hożej 32. Większość z nich uległa zniszczeniu w latach 1939 i 1944. Otrzymywał także zamówienia rządowe na restaurację zabytków warszawskich, m. in odbudował uszkodzony przez pożar pałac łazienkowski i wystawił w parku królewskim tzw. Nową Pomarańczarnię.
Pochowany wraz z synem Wacławem (1875 - 1957), długoletnim członkiem Synodu ewangelicko-reformowanego i badaczem dziejów Reformacji w Polsce, na cmentarzu kalwińskim w Warszawie (I,4,22). Imiona i nazwisko panieńskie żony są nieznane.
[edytuj] Bibliografia
- Stanisław Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach, t. I - III, Warszawa 1932-35
- Jadwiga i Eugeniusz Szulcowie, Cmentarz ewangelicko-reformowany w Warszawie, Warszawa 1989
