Aleksander Poniewierka

Z Wikipedii

gen. dyw. Aleksander Poniewierka (ur. 13 lipca 1944 w Korzennie w województwie świętokrzyskim) – polski dowódca wojskowy.

[edytuj] Nota biograficzna

Jest absolwentem Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych (1965), Akademii Sztabu Generalnego (1974) oraz ASG Sił Zbrojnych ZSRR (1990).

Po ukończeniu szkoły oficerskiej został skierowany do 1 pułku czołgów, gdzie zajmował stanowisko dowódcy plutonu czołgów, dowódcy pododdziału rozpoznawczego oraz dowódcy kompanii czołgów. W latach 1970-1971 był wykładowcą Cyklu Taktyki Ogólnej Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych.

Po ukończeniu studiów w Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie został wyznaczony na stanowisko starszego oficera w Wydziale Operacyjnym 16 Dywizji Pancernej. W maju 1975 objął stanowisko szefa sztabu – zastępcy dowódcy 60 pułku czołgów, a rok później powierzono mu obowiązki dowódcy 28 pułku czołgów.

W latach 1979-1988 był zastępcą dowódcy 20 Dywizji Pancernej, szefem Oddziału Szkolenia Bojowego Pomorskiego Okręgu Wojskowego oraz dowódcą 16 Dywizji Pancernej.

Po powrocie ze studiów zagranicznych w 1990 został dowódcą 8 Dywizji Zmechanizowanej. Rok później otrzymał awans do stopnia generała brygady. Od października 1992 pełnił służbę w Sztabie Generalnym WP, kierując najpierw Zarządem Szkolenia Bojowego, a po restrukturyzacji – Zarządem Programowania Szkolenia Sił Zbrojnych.

Po utworzeniu Dowództwa Wojsk Lądowych w listopadzie 1996 został zastępcą dowódcy wojsk lądowych – szefem szkolenia. Rok 1998 przyniósł awans na stopień generała dywizji. Po zmianach organizacyjno-etatowych w marcu 2000 został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy wojsk lądowych. W 2002 został przeniesiony do rezerwy.