8 Drezdeńska Dywizja Zmechanizowana

Z Wikipedii

8 Drezdeńska Dywizja Zmechanizowana im. Bartosza Głowackiego - związek taktyczny Wojska Polskiego.

Powstanie jej należy łączyć z powracającymi w 1949 na Pomorze Zachodnie oddziałami 8 Dywizji Piechoty.

Spis treści

1 Zmotoryzowana dywizja piechoty
2 Dywizja zmechanizowana
3 Dywizja w III RP
4 Zobacz też:

[edytuj] Zmotoryzowana dywizja piechoty

Poważną zmianą rozpoczynającą nowy etap w historii 8 DP było przeformowanie jej w 8 Drezdeńską Zmotoryzowaną Dywizję Piechoty. W maju 1949 roku podporządkowano ją 1 Korpusowi Pancernemu w Okręgu Wojskowym Nr II i rozlokowano w następujących garnizonach:

Żołnierze 36 pułku zmechanizowanego na poligonie drawskim w towarzystwie ks.bpa gen. Sławoja Głódzia

Dowództwo i Sztab 8 Zmotoryzowanej Dywizji Piechoty - Koszalin
32 Zmotoryzowany Pułk Piechoty - Rogowo
34 Zmotoryzowany Pułk Piechoty – Słupsk
39 Zmotoryzowany Pułk Piechoty - Trzebiatów
9 Pułk Czołgów Średnich – Słupsk
34 pułk artylerii lekkiej - Kołobrzeg
91 pułk artylerii ppanc – Kołobrzeg
19 batalion saperów – Unieście
28 batalion łączności - Koszalin

Ponadto niebawem powstały nowe jednostki:

15 pułk moździerzy
5 batalion rozpoznawczy
3 Ruchomy Warsztat Naprawy Samochodów
2 Ruchomy Warsztat Naprawy Sprzętu Artyleryjskiego

W październiku 1950 roku odeszły: 34 pułk zmotoryzowany i 91 pappanc. Zmiany te podyktowane były m.in. przeformowaniem dywizji.

[edytuj] Dywizja zmechanizowana

Na podstawie Rozkazu MON Nr 0054/Org. z dnia 12 czerwca 1950 roku dokonano przeformowania 8 Dywizji Piechoty Zmotoryzowanej i powstała 8 Drezdeńska Dywizja Zmechanizowana.

Utworzono nowe jednostki:

3 Szkolny batalion czołgów
12 dywizjon artylerii przeciwlotniczej,
1 ruchomy warsztat naprawy czołgów
41 kompanię samochodową.

W celu zwiększenia możliwości bojowych pułków zmechanizowanych, każdy z nich otrzymał dodatkowo batalion czołgów. W październiku 1952 roku do składu 8 DDZ powrócił 34 pz, a ponadto został sformowany 1 dywizjon artylerii rakietowej, a na bazie batalionu dział pancernych SU-85 9 Pułku Czołgów Średnich utworzono 12 Pułk Artylerii Pancernej, który przejął tradycje 28 Pułku Artylerii Pancernej. Nie był to koniec zmian, jakie w latach pięćdziesiątych dotyczyły 8 Dywizji Zmechanizowanej. 19 września 1955 roku, na podstawie rozkazu organizacyjnego MON, 8 DDZ została podporządkowana 1 Korpusowi Armijnemu. W związku z tym rozformowano 15 Pułk Moździerzy i 3 Szkolny Batalion Czołgów, a przeformowano: 12 daplot na 125 paplot oraz 12 Pułk Artylerii Pancernej na 33 Batalion Czołgów i Artylerii Pancernej. Jednocześnie znacznie rozbudowano służby i pododdziały dywizyjne. Powstały wówczas: 31 batalion transportowy, 59 batalion medyczno-sanitarny, 64 kompania obrony przeciwchemicznej, 8 Dywizyjny Punkt Zaopatrzenia oraz pluton dowodzenia dowódcy artylerii dywizyjnej.

Znaczne złagodzenie napiętych stosunków między dwoma przeciwstawnymi blokami politycznymi spowodowało, że znów nie obeszło się bez zmian w strukturze organizacyjnej 8 DDZ. Przestały bowiem istnieć: 33 batalion czołgów i artylerii pancernej, 125 pułk artylerii przeciwlotniczej i 34 pułk artylerii haubic. Przyjęto natomiast 88 paplot z 16 Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej (z Koszalina). Jednak już w listopadzie 1958 roku, na mocy rozkazu Dowódcy POW nr 001, 34 pz przeniesiony został do 23 DP stacjonującej w Gdańsku i Lęborku.

8 Dywizji Zmechanizowanej natomiast podporządkowano 3 Brygadę Obrony Wybrzeża (z Kołobrzegu) z jednoczesnym przemianowaniem jej na 28 pz. Natomiast z połączenia 103 dywizjonu artylerii haubic, 104 dywizjonu artylerii haubic, 48 baterii szkolnej, 11 baterii dowodzenia odtworzono rozwiązany wcześniej 34 pułk artylerii haubic. W 1961 roku rozformowano 5 batalion rozpoznawczy, a na jego miejscu utworzono 5 kompanię rozpoznawczą, którą przeniesiono do Kołobrzegu. Od tej chwili skład 8 DDZ ustabilizował się na kilka najbliższych lat.

Na podstawie rozkazu Nr 07/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 maja 1967 r. w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oddziałów frontowych oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek (Dz. Roz. Tjn. MON Nr 5, poz. 21) przemianowano:

39 Pułk Zmechanizowany na 36 Łużycki Pułk Zmechanizowany,
9 Pułk Czołgów Średnich na 16 Dnowsko-Łużycki Pułk Czołgów Średnich,
34 Pułk Artylerii na 4 Pułk Artylerii,
28 Batalion Łączności na 13 Batalion Łącznosci
88 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej na 83 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej.

W 1970 roku przekształcono także kompanię rozpoznawczą z powrotem na 5 batalion rozpoznawczy, a z 12 Piekarni Polowej i 8 Dywizyjnego Punktu Zaopatrzenia sformowano 8 batalion zaopatrzenia. Utworzono także 29 kompanię dowodzenia szefa OPL dywizji i 47 dywizjon artylerii rakietowej.

W takich strukturach organizacyjnych 8 Drezdeńska Dywizja Zmechanizowana funkcjonowała przez dwa najbliższe dziesięciolecia. W tym czasie dokonano jedynie kilku drobnych zmian, polegających na wzmocnieniu siły ogniowej poszczególnych pułków ogólnowojskowych. Stało się tak za sprawą wprowadzenia nowych typów sprzętu artyleryjskiego, skutkiem czego przeformowano baterie haubic 28 pz i 32 pz w dywizjony haubic, a w 16 pcz od podstaw sformowano dywizjon artylerii samobieżnej.

[edytuj] Dywizja w III RP

Po upadku systemu komunistycznego w Polsce nastąpiła także zmiana doktryny wojennej oraz redukcja stanów osobowych w całej armii. Niestety, dotyczyło to także dość mocno rozbudowanej 8 DDZ.

Już w 1990 roku rozformowane zostały stacjonujące w Kołobrzegu:28 Sudecki Pułk Zmechanizowany i 47 dywizjon artylerii rakietowej. Do opuszczonych tzw. czerwonych koszar przy al. Jedności Narodowej przeniesiona została inna kołobrzeska jednostka, tj. 32 pz.

Odtąd w składzie 8 DDZ znajdowały się już tylko dwa pułki zmechanizowane i jeden były pułk czołgów (wszystkie przekształcone w tzw. pułki zunifikowane),a oprócz tego pułki: artylerii i przeciwlotniczy. Opisywany stan tymczasowości trwał do 1993 roku, tj. do kolejnej reorganizacji. W tym to roku powstała 8 Bałtycka Dywizja Obrony Wybrzeża.