Aleksy Trubecki
Z Wikipedii
Aleksy Nikitycz Trubecki (ros. Алексей Никитич Трубецкой) herbu Pogoń Litewska (ur. 17 marca 1600?, zm. 1680) – ostatni książę Księstwa Trubeckiego w granicach Rzeczypospolitej Obojga Narodów (1634–1645) i później w granicach Rosji (1660-1672), ojciec chrzestny cara Piotra I. Brat Wigunda-Jeronyma Trubeckiego.
W roku 1654 w czasie wojny polsko-rosyjskiej dowodził południową grupą wojska po stronie cara Aleksego I Romanowa w czasie kampanii od Briańska do Ukrainy, gdzie szybko zajął teren pomiędzy Dnieprem a Berezyną, w czasie której doszło do tzw. rzezi Trubeckiego w Mścisławiu. W wyniku tej kampanii utwierdził swoje władztwo w Trubecku. W 1659 na czele 150 000 wojska Trubecki wkroczył na Ukrainę przeciw wojskom nowo utworzonego Księstwa Ruskiego, w bitwie pod Konotopem stracił ponad 20 000 ludzi. W tym samym roku wraz z pułkownikiem kozaków zaporoskich Iwanem Sirką brał udział w działaniach wojennych przeciw Chanatowi Krymskiemu. W 1672 został chrzestnym cara Piotra I, któremu przy okazji oddał Trubeck.