Aleksy I Romanow

Z Wikipedii

Aleksy I Romanow

Aleksy I Michajłowicz (ur. 19 lub 29 marca^[1] 1629 w Moskwie, zm. 29 stycznia lub 8 lutego^[2] 1676 tamże) – car Rosji w latach 1645-1676, syn Michała (1613-1645), z dynastii Romanowów.

Spis treści

1 Dzieje
2 Ciekawostka
3 Genealogia
4 Zobacz też
5 Przypisy

[edytuj] Dzieje

Car Aleksy objął rządy w wieku 16 lat, był bardzo pobożny, dbał o splendor swego dworu, lecz nie radził sobie w sprawach gospodarczych. Przyznawał ulgi handlowe szybko bogacącym się kupcom i bojarom, oraz przywileje dla duchowieństwa. Zaś z drugiej strony, wydany przez niego, kodeks sądowy wprowadził ostre kary za najmniejsze przestępstwa, a chłopi w pełni podporządkowani zostali i uzależnieni od feudalnych właścicieli ziemskich. Natomiast dla ludności miejskiej bardzo uciążliwe było podwyższenie podatku od soli. W rezultacie doszło do szerokich wystąpień chłopstwa i miast przeciwko bojarom i władzom państwowym. Największe konsekwencje miał tzw. "bunt solny" w miastach i car musiał wycofać się z części swych decyzji.

W 1654 Rosja zawarła w Perejasławiu unię z Ukrainą, kierowaną przez atamana Bohdana Chmielnickiego. Było to równoznaczne z rozpoczęciem nowej wojny polsko-rosyjskiej. Wojska rosyjskie zajęły wtedy Smoleńsk, całą Białoruś i część Litwy z Wilnem. Lecz zaraza, panująca w Rosji i napaść Szwedów na Rzeczpospolitą, spowodowały wstrzymanie walk rozejmem w Niemieży, po czym także Rosja rozpoczęła wojnę ze Szwecją. Prowadzona ona była jednak ospale, zakończyła się rozejmem w 1668. Po odejściu Szwedów z Rzeczypospolitej i uznaniu przez hetmana Iwana Wyhowskiego jej zwierzchnictwa nad Ukrainą, car Aleksy wznowił wojnę z Polską. Zakończył ją dopiero rozejm w Andruszowie w 1667, w którym ostatecznie przyznane zostały Rosji ziemie smoleńskie, czernichowskie i siewierskie oraz cała Ukraina Zadnieprzańska wraz z Kijowem.

W latach 1668-1671 miały miejsce w Rosji liczne bunty i powstania chłopskie, wzniecane przeciwko pańszczyźnianemu uciskowi ze strony wielkich właścicieli ziemskich. Największy, pod przywództwem Stiepana Razina, miał charakter wojny chłopskiej, objął tereny nad dolnym Donem i prawie całe Powołże, trwał dwa lata. Zakończył się rozbiciem przez regularne wojska carskie i ciężkimi represjami wobec opozycji chłopskiej.

Po śmierci cara Aleksego rządy w Rosji przejął jego najstarszy pośród żyjących syn, Fiodor III (1676-1682)

[edytuj] Ciekawostka

Na cześć cara Aleksego, w 1904 roku cesarz Mikołaj II nazwał swego pierwszego syna (lecz piąte dziecko), więc także następcę tronu Aleksy. Chłopiec miał w przyszłości został carem Aleksym II, jednak nigdy nim nie został ponieważ w 1918 roku rodzina carska została zamordowana w Jekaterynburgu. Cesarzewicz Aleksy Mikołajewicz miał wóczas 13 lat (kilka tygodni później miał mieć 14. urodziny).

[edytuj] Genealogia

Fiodor Romanow ¹⁾
ur. 1554 / 1555
zm. 1 X 1633

Ksenia Iwanowna Szestowa
ur. ?
zm. 27 I 1631

Łukasz Streszniew
ur. ?
zm. 1650

Anna Wołkońska
ur. ?
zm. ?

Michał I
ur. 12 / 22 VII 1596
zm. 13 // 22 VII 1645

Eudoksja Streszniew
ur. 1608
zm. 18 / 28 VII 1645

		1 Maria Miłosławska ur. 1625 zm. 2 lub 3 III 1669 OO 26 I 1648		Aleksy I ur. 19 III 1629 zm. 29 lub 30 I 1676		2 Natalia Naryszkina ur. 26 VIII / 1 IX 1651 zm. 25 I / 4 II 1694 OO 1 II 1671


	1		1		1		1		1
Dymitr ur. 22 VIII 1648 zm. X 1649		Jewdokia ur. 17 II 1650 zm. 10 III 1712		Marfa ur. 4 IX 1652 zm. 18 VII 1707		Aleksy ur. 15 II 1654 zm. 17 I 1670		Anna ur. I 1655 zm. V 1659
	1		1		1		1		1
Zofia ur. 5 lub 27 IX 1657 zm. 3 / 14 VII 1704		Katarzyna ur. XI 1658 zm. V 1718		Maria ur. 18 / 28 I 1660 zm. 9 / 20 III 1723		Fiodor III ur. 30 V / 9 VI 1661 zm. 27 IV / 7 V 1682		Fedozja ur. 28 V / 7 VI 1662 zm. 14 / 25 XII 1713
	1		1		1		2		2
Szymon ur. IV 1665 zm. 19 / 29 VI 1669		Iwan V ur. 27 VIII / 6 IX 1666 zm. 29 I / 8 II 1696		Jewdokia ur. 1669 zm. 1669		Piotr I Wielki ur. 30 V/ 8 VI 1672 zm. 28 I / 8 II 1725		Fiodora ur. 4 IX 1673 zm. 28 XI 1678
	2
Natalia ur. 22 VIII 1674 zm. 18 VI 1716