Alfons Welke

Z Wikipedii

Alfons Welke (ur. 1827, zm. 1911 w Kielcach) – architekt, przedsiębiorca budowlany, kolekcjoner minerałów.

Pochodził ze zubożałej szlachty ewangelickiej. W 1844 r. ukończył Gimnazjum Realne w Warszawie, a trzy lata później Szkołę Sztuk Pięknych. W trakcie praktyki budowniczej nadzorował prace przy przebudowie kościoła na Cmentarzu Powązkowskim. W 1854 r. zdał egzaminy przed Radą Budowniczą Królestwa Polskiego i w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, uzyskując stopień architekta - artysty oraz prawo prowadzenia robót budowlanych w całym Imperium Rosyjskim. W latach 1854-1857 nauczyciel akademicki.

Związany z Kielecczyzną od 1857 r., kiedy to objął posadę budowniczego powiatu stopnickiego. W 1864 r. został przeniesiony na równorzędne stanowisko w powiecie miechowskim. Po odtworzeniu guberni kieleckiej mianowany inżynierem-architektem powiatu kieleckiego. W 1869 r. zamieszkał w Kielcach przy ulicy Domaszowskiej. W latach 70. XIX wieku aktywny propagator marmurów kieleckich. Zgromadzone przez niego kolekcje minerałów otrzymały medale na wystawach w Moskwie i Wiedniu. W 1876 r. zrezygował z posady urzędniczej i wspólnie z Józefem Cocelli i Augustem Rephanem zawiązał istniejącą do dziś spółkę "Przedsiębiorstwo Kopalń Marmurów Kieleckich" (obecnie pod firmą Kieleckie Kopalnie Surowców Mineralnych S.A.). Przez 16 lat pełnił funkcję jej prezesa zarządu, po czym wrócił do służby rządowej. W okresie od 1892 do 1895 budowniczy miasta Kielce. Członek dozoru ewangelickiego, od 1876 r. w zarządzie straży ogniowej.

Żonaty z Amelią z Siwickich, z którą miał sześcioro dzieci. Zmarł w Kielcach, pochowany na cmentarzu starym.

[edytuj] Zrealizowane projekty i wykonywane prace

• cmentarz żydowski w Bodzentynie - 1867
• rozbudowa kościoła parafialnego w Brzezinach - 1870
• udział w przebudowie gmachu szpitala św. Aleksandra - 1871
• udział w przebudowie budynku poczty głównej 1874
• łaźnia miejska (budynek przy ulicy Piotrkowskiej 39) - 1875
• przedłużenie ulicy Konstantego (Sienkiewicza) - ok. 1892
• rzeźnia miejska (nieistniejący już budynek przy ulicy Zagórskiej) - 1900

[edytuj] Źródła

• Szczepański J., Architekci i budowniczowie, Warszawa-Kraków 1990