Firma

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy przedsiębiorcy. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko, natomiast firmą osoby prawnej jest jej nazwa. Przepisy ogólne dotyczące firmy zawierają się w art. 43¹ – 43¹⁰ Kodeksu cywilnego. Firma przynależy przedsiębiorcy i wymaga – co do zasady – ujawnienia we właściwym rejestrze, którym dla osób fizycznych jest Ewidencja Działalności Gospodarczej, zaś dla osób prawnych i ułomnych osób prawnych Krajowy Rejestr Sądowy.

Firma składa się z:

rdzenia będącego imieniem i nazwiskiem osoby fizycznej lub nazwą osoby prawnej
dodatków (obligatoryjnych i fakultatywnych).

Firma powinna się dostatecznie odróżniać od firm innych przedsiębiorców, którzy prowadzą działalność na tym samym rynku oraz nie może wprowadzać w błąd (w szczególności co do osoby przedsiębiorcy, przedmiotu i miejsca jego działalności czy źródeł zaopatrzenia ). Firma nie może być zbyta, jednakże przedsiębiorca może upoważnić innego przedsiębiorcę do korzystania z jego firmy (ale pod warunkiem, że nie wprowadza to w błąd osób trzecich). Z punktu widzenia prawa prywatnego międzynarodowego firma podlega prawu siedziby przedsiębiorstwa należącego do danego przedsiębiorcy^[1].

Firma podlega ochronie za pomocą następujących środków ochrony:

roszczenia o zaniechanie naruszeń (art. 43¹⁰ KC)
ochrony dóbr osobistych osoby fizycznej (art. 23 i 24 KC)
ochrony dóbr osobistych osoby prawnej (art. 23 i 24 w zw. z art. 43 KC)
ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji
przepisy prawa karnego.

Niektóre informacje zawarte w artykule wymagają weryfikacji.
Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się, jakie informacje budzą wątpliwości.

Słowo firma jest spolszczeniem angielskiego firm, oznaczającego między innymi: trwały, mocny, pewny, niewzruszalny, wiążący; a we współczesnym języku biznesowym: przedsiębiorstwo, firma, dom handlowy. W okresie powstawania gospodarki rynkowej, użyte w odniesieniu do spółki podkreślało, że nie została ona założona w celu sfinalizowania jednej (bądź kilku) transakcji, ale ma trwały charakter i jej oferta jest wiążąca^{[potrzebne źródło]}, co w owym okresie niekoniecznie było tak oczywiste jak obecnie.