Alokacja
Z Wikipedii
Alokacja (ang. allocation) w terminologii APICS dotyczącej MRP oznacza przeznaczenie, zarezerwowanie, przydzielenie określonego zasobu do procesu.
Alokacja zasobów - w planowaniu strategicznym, jest planem użycia dostępnych środków, w szczególności w bliskiej przyszłości po to aby osiągnąć konkretne cele w dalekiej przyszłości. Jako dobry plan ma ona dwie części:
- podstawowa decyzja alokacji
- mechanizm kontyngentów
Podstawowa decyzja alokacji jest wyborem, które podmioty uwzględnić i finansować w planie (oraz wysokość ich finansowania), a które nie: zasoby są rozlokowywane do wybranych podmiotów.
Istnieją dwa mechanizmy kontyngentu:
- priorytetowa ocena podmiotów wykluczonych z planu, pokazując tym samym, które z nich finansować gdyby pojawiły się dodatkowe zasoby
- priorytetowa ocena niektórych podmiotów włączonych do planu, wskazując na to, które z nich powinny być poświęcone dla zmniejszenia zasobów zużywanych jeżeli zajdzie taka potrzeba
Efektywna alokacja zasobów to podstawowy problem nauki o gospodarowaniu - ekonomii. Gospodarowanie dotyczy zasobów, które są ograniczone. Jeżeli jakiś zasób jest nieograniczony, występuje obficie i w ilościach większych niż ludzie go potrzebują, nie istnieje problem gospodarowania nim.
Na przykład do niedawna takim zasobem były powietrze i woda. Dzisiaj człowiek musi nimi gospodarować rozsądnie. Ale istnieją jeszcze na świecie zasoby (w rozumieniu ekonomicznym) które są nieograniczone - na przykład komary. Właśnie dlatego nikt nimi nie gospodaruje (ponieważ trudno znaleźć nabywcę na komary nikt ich nie hoduje, nie łapie i nie magazynuje, nie ulepsza (maluje na piękne kolory, pakuje w ozdobne pudełka), nie reklamuje).
Jeżeli jakiś zasób jest ograniczony, oznacza to, że jeżeli ktoś otrzyma go tyle ile potrzebuje, to ktoś inny nie otrzyma zasobu w oczekiwanej ilości. Z reguły przy danych założeniach wyjściowych, można rozsądnie ten zasób rozdzielić pomiędzy potrzebujących. Sposób takiego podziału, biorący pod uwagę optymalne w tym przypadku pożytki gospodarcze nazywamy efektywną alokacją zasobów. Niestety, znalezienie takiego idealnego podziału zasobów (dóbr) nie jest łatwe. Przyjęte kryteria podziału mogą naruszać interesy społeczeństwa, czasem nie uwzględniają szerszego kontekstu ani konsekwencji jakie mogą wywołać w przyszłości (dług wobec przyszłych pokoleń).
