Amelia Leśniewska
Z Wikipedii
Amelia Leśniewska (ur. 12 czerwca 1912) – major WP, wieloletnia pracowniczka PRL-owskiego aparatu bezpieczeństwa, Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Spraw Wewnętrznych.
Służbę w organach bezpieczeństwa rozpoczęła 1 sierpnia 1945 roku, jako sekretarka Wydziału II Samodzielnego (wywiad) Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, następnie pod koniec września (1945), referent Wydziału II Samodzielnego MBP. 1 kwietnia 1946 roku została kierownikiem Referatu Paszportowego Wydziału II Samodzielnego, a od stycznia 1947 kierownikiem Referatu Kontroli Ruchu Oddziału IV Wydziału II Samodzielnego MBP. Następnie 17 lipca (1947), kierownik Sekcji 4 Wydziału V Departamentu VII (wywiad) MBP, a od 1 lipca 1949 roku, zastępca naczelnika Wydziału Departamentu VII MBP. Od 1 stycznia 1952 roku, pełniąca obowiązki dyrektora Biura Paszportów Zagranicznych MBP, a od 1 stycznia 1953 roku dyrektor Biura Paszportów Zagranicznych. Po likwidacji MBP pod koniec 1954 roku i utworzeniu dwóch odrębnych struktur: Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Komitetu ds Bezpieczeństwa Publicznego, została (21 grudnia 1954) dyrektorem Biura Paszportów Zagranicznych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Następnie, w maju 1957 roku, zastępcą szefa Oddziału Ewidencji i Dowodów Osobistych Komendy Głównej Milicji Obywatelskiej, zwolniona z MSW 31 stycznia 1962 roku.
[edytuj] Bibliografia
- Leszek Pawlikowicz, Tajny front zimnej wojny. Uciekinierzy z polskich służb specjalnych 1956-1964, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 2004, ISBN 83-7399-074-7.