Andreas Andersson

Z Wikipedii

Claes Andreas Andersson (10 kwietnia 1974 w Nacka), były piłkarz szwedzki grający na pozycji napastnika. Podczas kariery piłkarskiej mierzył 186 cm wzrostu, ważył 82 kg.

[edytuj] Kariera klubowa

Piłkarską karierę Andersson rozpoczął w małym klubie Hova IF. Już w 1979 roku rozpoczął treningi, a w 1991 roku zadebiutował w pierwszej drużynie. W 1993 roku zdobył 29 goli w niższej lidze, co spodowało, że przeszedł do trzecioligowego Tidaholms GoIF. Tam występował przez pół roku i w połowie 1994 trafił do pierwszej ligi do drużyny Degerfors IF. Tam występował przez półtora roku, a w 1995 zdobył 13 bramek. Ten wyczyn zaowocował transferem do najbardziej utytułowanego klubu w kraju, IFK Göteborg. W 1996 roku wywalczył z nim tytuł mistrza Szwecji, a także z 19 golami został królem strzelców ligi. W IFK występował jeszcze przez pierwszą połowę 1997 roku - zdobył 13 goli w 13 meczach i przyczynił się do wywalczenia wicemistrzostwa kraju.

Latem 1997 Andersson przeszedł do włoskiego A.C. Milan. W Milanie był drugim Szwedem obok Jespera Blomqvista. W Milanie był jednak rezerwowym i zaliczył 13 spotkań. Zdobył jedną bramkę - w październikowym meczu z Empoli FC, w 68. minucie zapewniając "rosso-nerim" zwycięstwo 1:0. Po pół roku, czyli na początku 1998, wyjechał do Anglii. Newcastle United zapłacił za niego 3 miliony funtów. W Premiership Szwed swój pierwszy mecz zaliczył 1 lutego, a "Sroki" pokonały 1:0 Aston Villę. W Newcastle grał przez rok i zdobył 4 gole w 37 meczach. Był rezerwowym dla Alana Shearera czy Temuriego Kecbaji.

W 1999 roku Andreas wrócił do ojczyzny. Podpisał kontrakt z AIK Solna. Kosztował 2 miliony funtów. Wywalczył wicemisrzostwo Szwecji, jednak w pierwszych dwóch sezonach głównie leczył kontuzję. Do formy wrócił w 2001 roku, gdy zaczął grać w pierwszym składzie. Doszedł do finału Pucharu Szwecji, a w 2002 roku powtórzył to osiągnięcie. W 2003 roku odniósł kontuzję, która wyeliminowała go z gry na rok. AIK przeżył międzyczasie spadek do drugiej ligi i rok 2005 Andersson spędził grając na drugim froncie. Po sezonie zakończył piłkarską karierę.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1994	Tidaholms GoIF	Szwecja	3. liga	9	6
1994	Degerfors IF	Szwecja	Allsvenskan	14	3
1995	Degerfors IF	Szwecja	Allsvenskan	26	13
1996	IFK Göteborg	Szwecja	Allsvenskan	26	19
1997	IFK Göteborg	Szwecja	Allsvenskan	13	13
1997/98	A.C. Milan	Włochy	Serie A	13	1
1997/98	Newcastle United	Anglia	Premiership	12	2
1998/99	Newcastle United	Anglia	Premiership	15	2
1999	AIK Solna	Szwecja	Allsvenskan	8	2
2000	AIK Solna	Szwecja	Allsvenskan	4	0
2001	AIK Solna	Szwecja	Allsvenskan	26	9
2002	AIK Solna	Szwecja	Allsvenskan	25	8
2003	AIK Solna	Szwecja	Allsvenskan	13	4
2004	AIK Solna	Szwecja	Allsvenskan	0	0
2005	AIK Solna	Szwecja	Superettan	6	2

[edytuj] Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Szwecji Andersson zadebiutował 25 lutego 1996 roku w wygranym 2:0 towarzyskim meczu z Australią. W 2002 roku znalazł się w kadrze powołanej przez duet Lagerbäck - Söderberg na Mistrzostwa Świata 2002, na których był zagrał w trzech spotkaniach: wygranym 2:1 z Nigerią, zremisowanym 1:1 z Argentyną oraz przegranym w 1/8 finału z Senegalem. Karierę reprezentacyjną zakończył w 2003 roku. W kadrze narodowej "Trzech Koron" zagrał 42 razy i strzelił 8 bramek.