Andrzej Chlewicki
Z Wikipedii
Andrzej Chlewicki (ur. 5 lipca 1932 w Choszczówce, zm. 20 marca 1993 w Oświęcimiu). Zasłużony działacz NSZZ "Solidarność". Po 13 grudnia 1981 roku współorganizator podziemnej działalności NSZZ "Solidarność" na terenie Oświęcimia, Honorowy Obywatel Miasta Oświęcim.
Pochodził z rodziny o tradycjach patriotycznych i wojskowych pieczętującej się herbem Odrowąż. Syn Józefa, oficera Wojska Polskiego, uczestnika kampanii wrześniowej, więźnia Oflagu (zmarł w 1940 w wyniku choroby nabytej w obozie). Brat Jerzego ps. Odrowąż, żołnierza Armii Krajowej poległego w Powstaniu Warszawskim.
Do wybuchu wojny wychowywał się w domu rodzinnym w Warszawie. Po śmierci ojca objęty opieką RGO. W 1943 r. znalazł się w internacie tej organizacji, a po roku przeniósł się do stryjostwa, gdzie przeżył Powstanie Warszawskie. Po jego zakończeniu wyjechał ze Stolicy. Następnie mieszkał w internatach w Bochni i Krakowie i "Szkole Orląt Grunwaldzkich" w Karpaczu. W latach 1952-57 student Politechniki Warszawskiej. Następnie odbył służbę wojskową, jako podporucznik wojsk pancernych (w latach 70. awansowany do stopnia porucznika rezerwy). Po zakończeniu służby został skierowany nakazem do Zakładów Chemicznych "Oświęcim" w Oświęcimiu.
Od 1 września 1980 roku członek NSZZ "Solidarność", członek zarządu Komisji Kombinatu NSZZ "S" w ZChO, doradca d/s ekonomicznych zarządu Regionu Podbeskidzie, redaktor zakładowego pisma "Solidarności" - "Ozon". Po 13 grudnia współorganizator podziemnej działalności i członek władz NSZZ "Solidarność" w Oświęcimiu. Kierował organizacją pomocy dla osób represjonowanych i ich rodzin w Oświęcimiu, Małopolsce, na Podbeskidziu i Górnym Śląsku. Współorganizator podziemnego kolportażu i druku na terenie Oświęcimia. Twórca nielegalnej biblioteki wydawnictw II obiegu. Jego dom w latach 1981-1989 był centrum działalności niepodległościowej na terenie Oświęcimia.
Po odzyskaniu niepodległości współorganizator Komitetu Obywatelskiego i redaktor pisma "Nasz Głos". Przewodniczący Komisji Emerytów i Rencistów ZChO. 13 grudnia 2006 roku w 15 rocznicę stanu wojennego Rada Miasta Oświęcim, doceniając Jego zasługi w budowie niepodległości, nadała mu pośmiertnie tytuł Honorowego Obywatela Miasta Oświęcim.