Angielskie poty

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Angielskie poty (ang. sweating sickness, English sweate, łac. sudor anglicus) – choroba nękająca Anglików w XV i XVI wieku. Współcześni badacze nie mają żadnych dowodów na fizyczne istnienie tej choroby, dysponują tylko zapisami historycznymi.

Choroba objawiała się obfitym poceniem, różnorodnymi bólami, krwotokami, wysoką temperaturą ciała.

Pierwszy przypadek odnotowano w sierpniu 1485 roku - wielu żołnierzy zapadło na dziwną chorobę. Umierali oni nawet po kilku godzinach. Choroba dotykała głównie arystokracji, biedakom nie czyniła większych szkód. Późną jesienią choroba zniknęła tak nagle, jak się pojawiła. Ofiarą jej miał w 1502 paść Artur Tudor.

Kolejne ataki zarazy:

• czerwiec 1528 – najpoważniejszy atak choroby;
• 1529 – choroba przybywa do Niemiec, przez zarażonych ludzi szukających bezpiecznego miejsca;
• 1551 – ostatni atak choroby.