Anne-Joseph Théroigne de Méricourt
Z Wikipedii
Anne-Joseph Théroigne de Méricourt (ur. 13 sierpnia 1762, zm. 9 czerwca 1817), Francuzka, która była znaczącą postacią Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Urodziła się w Marcourt, małym miasteczku w Luksemburgu.
Anne-Joseph Théroigne de Méricourt była córką zamożnego farmera Petera Théroigne. Wychowana w klasztorze w Robermont, gdzie otrzymała solidne wykształcenie. Jako kurtyzana i piosenkarka odwiedziła Londyn (1782), Paryż (1785) i Genewę (1788).
W 1789 roku powróciła do Paryża. W momencie wybuchu rewolucji francuskiej była otoczona ludźmi popularnymi takimi, jak Jérôme'a Pétion de Villeneuve i Camille'a Desmoulins. Nie odgrywała jeszcze wtedy roli jaka jej była przeznaczona. Nie wzięła udziału w zdobywaniu Bastylii ani w dniach 5 i 6 października, kiedy kobiety paryskie wyciągnęły króla i królową z Wersalu. W 1790 roku zorganizowała salon polityczny. W tym samym roku opuściła Paryż.
W Wiedniu została oskarżona o udział w spisku przeciwko królowej Francji. Po rozmowie z cesarzem Leopoldem II została uwolniona i w styczniu 1792 roku wróciła do Paryża, gdzie została ukoronowana liśćmi laurowymi z powodu swej niewoli, i odświeżyła swoje wpływy. Jej głos był bardzo często słyszany w salonach Paryża, nawet w Zgromadzeniu Narodowym. Znana od tego czasu jako la bella Ligoise, zaczęła pokazywać się publicznie w stroju do jazdy konnej, piórem w kapeluszu, pistoletem za pasem i mieczem u boku, ekscytowała także opinię publiczną wielkimi przemówieniami.
Dowodziła osobiście trzecim korpusem zwanym armią przedmieść 20 czerwca 1792 roku. Była po części odpowiedzialna za zamieszki 10 sierpnia. Nie brała udziału w wrześniowych masakrach i od 1793 stawała się mniej popularna. Pod koniec maja jakobińskie kobiety przechwyciły ją, rozebrały do naga i zaciągnęły do publicznego parku Tuileries. Rok później zapadła na zdrowiu psychicznym i przeniosła się do prywatnego domu, a stamtąd w 1800 do La Salpetrire, gdzie ostatecznie zmarła 9 czerwca 1817 roku.
