Antoni Kurzawa

Z Wikipedii

Antoni Kurzawa (ur. 1842 w Turzy, zm. 1898 w Krakowie) polski rzeźbiarz.

Antoni Kurzawa studiował w Szkole Sztuk pięknych w Krakowie, następnie pobierał nauki w Wiedniu (1863-1869).

Jego rzeźby były pełne ekspresji i dynamizmu. Rzeźbił posągi religijne, o naturalistycznej formie, np. Św. Magdalena, Jezus Chrystus, Pocałunek Judasza, popiersia portretowe, kompozycje figuralne, mitologiczne (Geniusz zrywający pęta), rodzajowe (Polonez). Autor niewykorzystanego projektu pomnika Adama Mickiewicza w Krakowie, z motywem postaci wieśniaków.

Inne dzieło Kurzawy to grupa rzeźbiarska Mickiewicz budzący geniusza poezji, której pierwowzór postał w 1889. Praca została nadesłana w tym samym roku na doroczny konkurs Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Był tak pewny zwycięstwa, że załamał się po ogłoszeniu werdyktu jury, przyznającego mu III miejsce. W styczniu 1890 dokonał desperackiego czynu - wtargnął na wystawę i roztrzaskał własną rzeźbę.

Z czasem Antoni Kurzawa stał się symbolem tragicznych losów niedocenionych artystów. Na dramacie życia Kurzawy, osnutych jest wiele wątków literatury Młodej Polski, takich jak nowela Henryka Sienkiewicza Lux in tenebris lucet. W cieniu dzieł Kurzawy tworzyli Stanisław Wyspiański, Maria Konopnicka.

 To jest tylko zalążek artykułu biograficznego związanego z rzeźbą. Jeśli możesz, rozbuduj go.

[edytuj] Bibliografia

• Współczesna Encyklopedia Świata. Historia Sztuki Oxford, Inowrocław 1997 ISBN 83-7325-916-3

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Życiorys w Culture.pl
• Tragedia Antoniego Kurzawy
• "Klub Gorliczan"

[edytuj] Rzeźby Antoniego Kurzawy