Antoni Michalik

Z Wikipedii

Antoni Michalik (ur. 13 czerwca 1903 w Świętochłowicach, zm. 11 listopada 1988) - polski wojskowy.

W 1921 po pracy w różnych zakładach znajduje stałą pracę w Poczcie Polskiej aż do 1939. Podczas III powstania śląskiego wstępuje w szeregi 4. baonu II Pułku Kadry Zabrskiej pod doództwem Edmunda Kabicza. Na początku lipca 1921 wstępuje do 9 Pułku Legionów w Zamościu.

W 1924 zostaje zaciągnięty do 54 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Tarnopolu. Do domu wraca we wrześniu 1925. Gdy wybucha II wojny światowej manifestuje swoją polskość. Zostaje za to wyrzucony z pracy i zmieszkania. Po wojnie wraca ponownie do Poczty Polskiej, gdzie obejmuje urząd jej naczelnika, jednak za odmowę współpracy z UB zostaje zdymisjonowany. W 1971 za swoje zasługi dostaje nominację do rangi podporucznika oraz wiele medali: Polska swemu obrońcy (1929), Śląski Krzyż Powstańczy (1956), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1970).

[edytuj] Bibliografia

• Stanisław Kopański, Wspomnienie wojenne 1939-1945, Londyn 1961.