Antypapież Nowacjan

Z Wikipedii

Nowacjan, antypapież w czasie: marzec 251 - 258.

Po śmierci papieża Fabiana przez 10 lat kościołem rządziła hierarchia kościelna, a jej rzecznikiem był kapłan Nowacjan. Trwały bowiem prześladowania i było trudno zwołać biskupów, by wybrali następnego Biskupa Rzymu. Gdy w końcu biskupi się zebrali, wybrali Korneliusza ku rozczarowaniu Nowacjana. Nowacjan przekupił trzech biskupów włoskich, by wyświęcili go na biskupa i używając swych wpływów starał się o poparcie biskupów, by w nim uznali Głowę Kościoła.

Nowacjan i jego zwolennicy sprzeciwiali się ponownemu przyjmowaniu do wspólnoty apostatów oraz głosili surowy ideał świętości. Wykluczali ze swych szeregów tych, którzy byli w stanie grzechu ciężkiego. Wątpili we władzę Kościoła do odpuszczania grzechów.

Na synodzie w 251 te poglądy zostały potępione, a Nowacjan i jego zwolennicy ekskomunikowani.

Biskupi Rzymu, za których pontyfikatu Nowacjan był antypapieżem

Lata pontyfikatu	Papież
marzec 251 - czerwiec 253	św. Korneliusz
25 czerwca 253 - 5 marca 254	św. Lucjusz I
12 maja 254 - 2 sierpnia 257	św. Stefan I
30 sierpnia 257 - 6 sierpnia 258	św. Sekstus II

[edytuj] Zobacz też:

• Antypapież
• Poczet papieży.