Appiusz Klaudiusz Pulcher (konsul 212 p.n.e.)
Z Wikipedii
Appius Claudius Pulcher - członek patrycjuszowskiego rodu Klaudiuszów Pulcher, jednego z najbardziej wpływowych w okresie republiki. Syn Publiusza Klaudiusza Pulchra, konsula w 249 r. p.n.e.. W 217 p.n.e. był edylem. W następnym roku jako trybun wojskowy brał udział w bitwie pod Kannami. Razem z Scypionem Afrykańskim dowodził oddziałami wycofujcymi się do Canusium (dzisiejsze Canosa di Puglia)[1]. W 215 p.n.e. został pretorem[2] i poprowadził niedobitki pokonanej armii na Sycylię[3] gdzie beskutecznie próbował odwieść Hieronymusa, wnuka Hierona II od przyłącznia się do Kartagińczyków[4]. Pozostał na Sycylii przez nastepny rok jako propretor i legat Marka Klaudiusza Marcellusa dowodząc flotą. W 212 p.n.e. został wybrany konsulem[5] i razem z kolegą w urzędzie Kwintusem Fulwiuszem Flakkusem rozpoczęli oblężenie Kapui. Przedłużono mu dowództwo na następny rok. W biwie z Hannibalem pod Kapuą odniósł rany[6], na skutek których zmarł wkrótce po poddaniu się miasta. Jego trzej synowie również osiągnęli konsulat.
[edytuj] Źródła
- ↑ Tytus Liwiusz; Dzieje Rzymu od założenia Miasta; Księga XXII;53
- ↑ Tytus Liwiusz; Dzieje Rzymu od założenia Miasta; Księga XXIII;24
- ↑ Tytus Liwiusz; Dzieje Rzymu od założenia Miasta; Księga XXIII;30,31
- ↑ Tytus Liwiusz; Dzieje Rzymu od założenia Miasta; Księga XXIV;6,7
- ↑ Tytus Liwiusz; Dzieje Rzymu od założenia Miasta; Księga XXV, 3
- ↑ Tytus Liwiusz; Dzieje Rzymu od założenia Miasta; Księga XXV;6