Armagnac
Z Wikipedii
Armagnac (armaniak) - najstarszy z francuskich winiaków, którego tradycja sięga XIV wieku. Nazwa pochodzi od francuskiego regionu Armagnac w Gaskonii, w południowo-zachodniej Francji. Armaniak jest produkowany przez destylację białego wina w specjalnym destylatorze i wieloletnie leżakowanie w dębowych beczkach.
Spis treści |
[edytuj] Winorośl
Do produkcji Armaniaku oficjalnie dopuszczono 10 szczepów winogron. Jednak 4 z nich uważa się za najważniejsze:
- Ugni-blanc
- Folle Blanche
- Baco 22 A
- Colombard
[edytuj] Destylacja
Sok z winogron zebranych w październiku fermentuje naturalnie, bez jakichkolwiek dodatków. Powstające wino jest kwaśne i niskoalkoholowe. Główną część armaniaku (ok. 95%) otrzymuje się w procesie destylacji w specjalnym, wykonanym w całości z miedzi destylatorze. Został on opatentowany w 1918 roku i pomimo licznych ulepszeń i modyfikacji, zasada jego działania oparta na metodzie podwójnej destylacji pozostała nie zmieniona. Termin destylacji ustalany jest odgórnie dla wszystkich producentów i upływa nie później niż 31 marca w roku następującym po zbiorach.
[edytuj] Dojrzewanie
Natychmiast po destylacji, Armagnac jest umieszczany w 400-litrowych dębowych beczkach. Beczki są składowane w winnicach o stałej temperaturze i wilgotności. Od tego momentu w winiaku zaczynają zachodzić procesy „dojrzewania”:
- Uwalnianie z beczek związków taninowych (garbnikowych) oraz aromatów.
- Wyparowywanie części winiaku i redukcja ilości alkoholu (o około pół procent rocznie), nazywana „anielską działką” ("la part des anges").
- Wzmacnianie aromatów drewna i wina przez powolne utlenianie się armaniaku w kontakcie z powietrzem (beczka nie jest zupełnie szczelna).
Winiak pozostaje w nowych beczkach dopóki drewno nie zostanie odpowiednio rozpuszczone. Wtedy zostaje przeniesiony do starszych beczek by uniknąć przejścia trunku nadmiernym aromatem drewna. Tam kontynuuje dojrzewanie: rozwijają się aromaty wanilii i suszonej śliwki, pojawia się specyficzny charakter madery, a zawartość alkoholu spada systematycznie przez jego parowanie (“anielska działka”). Winiak nabiera pięknego bursztynowego koloru, który później przechodzi w mahoniowy.
[edytuj] Gotowy Armaniak
Armaniak jest sprzedawany w podziele na dwa rodzaje zależnie od składu i czasu leżakowania:
- Blend (Mieszanka)
Gdy czas leżakowania jest dostatecznie długi, rozpoczyna się mieszanie: łączenie winiaków o rozmaitym pochodzenia i wieku. Zawartość alkoholu (minimum 40%) może być osiągana przez stopniowe dodawanie "petites eaux", czyli mieszanki wody destylowanej z armaniakiem. Dla potrzeb handlu przyjął się podział na trzy grupy wiekowe według czasu leżakowania najmłodszego winiaku w mieszance:
- Three Stars - co najmniej 2 lata
- V.S.O.P. - co najmniej 5 lat
- X.O. - co najmniej 6 lat
Mieszankę, której najmłodszy winiak leżakował co najmniej 10 lat określa się jako "Hors d'Age".
- Vintage ("Rocznik")
Roczniki, charakterystycznie dla armaniaku, odnoszą się wyłącznie do roku zbioru. Redukcja nie jest stosowana, ponieważ winiak dojrzewa w wilgotnych winnicach (nie ma parowania) i jest sprzedawany gdy poziom alkoholu spadnie do około 40-48%. Armaniak tego rodzaju nigdy nie jest młodszy niż 10 lat, a rok zbioru jest wyraźnie zaznaczony na etykiecie.
Wiek armaniaku zatrzymuje się w chwili zabutelkowania.
