Arsenij Tiszkow

Z Wikipedii

Arsenij (Wasiljewicz) Tiszkow (ur. 23 sierpnia 1909 r., zm. 30 września 1997 r.), generał major, oficer radzieckiego wywiadu zagranicznego, m.in. zastępca Aleksandra Paniuszkina, szefa I Zarzadu Głównego w 1954 roku.

Pracę w radzieckich służbach specjalnych zaczął pod koniec 1935 roku, wstępując do Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych - NKWD. Po reorganizacji NKWD, w lutym 1941 roku, został przeniesiony do nowo utworzonego Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego, NKGB. Do 1946 roku jeszcze dwukrotnie wędrował z NKGB do NKWD, aż osiadł w nowo utworzonym Ministerstwie Bezpieczeństwa Państwowego - MGB, (dawnym NKGB). W międzyczasie w 1945 roku piastował chwilowo stanowisko zastępcy szefa radzieckiej Misji Wojskowej w Belgradzie. W październiku 1946 roku, już jako pracownik MGB, został rezydentem wywiadu zagranicznego MGB w Budapeszcie. Od września 1950 roku zastępca szefa 4 Zarządu Komitetu Informacji (ds. wywiadu nielegalnego). Następnie od listopada 1951 roku szef Zarządu Wywiadu Nielegalnego I Zarządu Głównego MGB. Po likwidacji MGB i przejęciu dotychczasowych obowiązków tej instytucji przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ZSRR, co nastąpiło zaraz po śmierci Józefa Stalina w 1953 roku, Tiszkow został szefem Zarządu Wywiadu Nielegalnego II Zarządu Głównego MVD, oraz jednocześnie od 16 lutego do 22 maja 1953 roku sprawował funkcję zastępcy Jewgienija Pitowranowa, ówczesnego przedstawiciela Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Niemieckiej Republice Demokratycznej. W 1954 roku, po utworzeniu Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego (KGB), został zastępcą Aleksandra Paniuszkina, szefa I Zarządu Głównego KGB, w tym samym roku został także zastępcą komendanta Szkoły nr 101 I Zarządu Głównego KGB. W 1960 roku został komendantem Szkoły nr 101 I Zarządu Głównego KGB.
Od 1967 roku na emeryturze, zmarł 30 września 1997 roku w Rosji.