Arthur Dake

Z Wikipedii

Arthur Dake
Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	8 kwietnia 1910 Portland
Data i miejsce śmierci	28 kwietnia 2000 Reno
Tytuł szachowy	arcymistrz (1986)

Arthur William Dake (Darkowski) (ur. 8 kwietnia 1910 w Portland, zm. 28 kwietnia 2000 w Reno) – amerykański szachista polskiego pochodzenia, czołowy zawodnik świata w latach 30. ubiegłego wieku.

Urodził się w polskiej rodzinie, która wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych przed I wojną światową. Grę w szachy poznał późno, w wieku 17 lat, ale szybko awansował do ścisłej czołówki amerykańskich szachistów. Po raz pierwszy w szachowym turnieju wystąpił w roku 1930 w Nowym Jorku, zajmując w mistrzostwach stanu trzecie miejsce. Rok później zadebiutował w reprezentacji USA na szachowej olimpiadzie w Pradze, zdobywając wraz z zespołem złoty medal. Kolejne dwa złote medale drużynowe zdobył na olimpiadach w latach 1933 (w Folkestone) i 1935 (w Warszawie). W swoim olimpijskim dorobku posiada również dwa medale za wyniki indywidualne (złoty w 1935 i srebrny w 1933 - oba na IV szachownicy). Łącznie na olimpiadach rozegrał 45 partii i zdobył 34 pkt.

W latach 30. XX wieku odniósł szereg sukcesów w międzynarodowych turniejach:

1931 – Antwerpia, I-III (wraz z Akibą Rubinsteinem i Frederickiem Yatesem)
1932 – Pasadena, III-V (za Aleksandrem Alechinem i Isaakiem Kashdanem)
1934 – Chicago, III (US open) oraz Syrakuzy, III-IV (za Samuelem Reshevskim)
1935 – Meksyk, I-III (wraz z Isaakiem Kashdanem i Reubenem Fine) oraz Milwaukee, II (za Reubenem Fine)
1936 – Filadelfia, II-III (US open, za Israelem Horowitzem) oraz Nowy Jork, VI-VII (I mistrzostwa USA)
1938 – Nowy Jork, VI-VII (II mistrzostwa USA)

Po zakończeniu II wojny światowej szachy traktował już tylko amatorsko, rzadko występując w silnie obsadzonych turniejach. W roku 1950 wziął udział w radiowym meczu USA - Jugosławia (na VI szachownicy). W roku 1952 podzielił IV - V miejsce w Hollywood, zaś dwa lata później wystąpił w drużynie USA w meczu przeciwko Związkowi Radzieckiemu (w spotkaniu tym uległ Dawidowi Bronsteinowi).

W roku 1986 otrzymał honorowy tytuł arcymistrza za wyniki osiągnięte w latach trzydziestych.