Artur Gruszewski
Z Wikipedii
Artur Gruszecki (ur. 24 sierpnia 1852 w Samborze, zm. 16 kwietnia 1929 w Warszawie) – polski dziennikarz, powieściopisarz, krytyk literacki.
Studiował na Wydziale Prawa we Lwowie, a później historię, archeologię i literaturę w Krakowie. Publikował w Przeglądzie Tygodniowym, był redaktorem Wędrowca i współredaktorem Wisły. Jako korespondent Tygodnika Ilustrowanego przebywał na Ukrainie i w Brazylii.
W swojej twórczości literackiego wzorował się na doświadczeniach i warsztacie Emila Zoli. Jego powieści to monografie określonych zjawisk społecznych lub bohaterów środowiskowych, najczęściej zbiorowych. Zarzuca mu się publicystyczną tendencyjność, co obniża wartość literacką jego dzieł.
Tuzy (1893) - konflikt między plantatorami buraków a rozwijającym się przemysłem cukrowniczym, Krety (1897), Hutnik (1898) - niebezpieczne warunki pracy górników i hutników, Szarańcza (1898-1899), Zwyciężeni (1901) - walka z germanizacją, Tam, gdzie się Wisła kończy (1903) - życie rybaków kaszubskich, W starym dworze (1898) - nobilitacja społeczna ukraińskiego chłopa, Nad Wartą (1905).
