Assarhaddon
Z Wikipedii
Assarhaddon - król asyryjski w latach 681-669 p.n.e., syn Sanheriba z dynastii Sargonidów.
Władzę początkowo sprawował w Babilonii jako namiestnik z ramienia ojca. Po zamordowaniu Sanheriba przez przyrodnich braci rozpoczął wojnę o zagrożony tron. Po 6 tygodniach walk ojcobójcy zbiegli do Urartu i Assarhaddon, mając poparcie armii, przejął władzę w kraju. Walczył z plemionami Bit-Jakini i Sydonem, którego króla kazał stracić. Prowadził pojednawczą politykę względem Babilonii, która szczególnie ucierpiała od najazdów jego ojca. Pozwolił na odbudowanie zburzonego Babilonu. Dzięki temu mógł wykorzystać Babilonię jako bazę wypadową do walki z Persami. Niepokoił się szczególnie nowymi ludami koczowniczymi, Scytami i Kimmerami, które z północy zaczęły zagrażać Asyrii. Dążył do zawiązania z nimi sojuszu, co odsunęło na pewien czas perspektywę ataku z ich strony.
W 674 p.n.e. uderzył na Egipt, który nieustannie podburzał lokalnych władców Fenicji. Faraon Taharka z dynastii kuszyckiej poniósł klęskę i wycofał się do Górnego Egiptu, Memfis zostało zdobyte i splądrowane a Dolny Egipt uznał władzę Assarhaddona.
W 669 p.n.e., gdy władza asyryjska nad Egiptem została utracona, król zorganizował nową ekspedycję, lecz w czasie drogi zmarł. Na tron wyznaczył młodszego syna, Aszurbanipala.
| Poprzednik Sanherib |
Władca Asyrii 681 p.n.e. - 669 p.n.e. |
Następca Aszurbanipal |
