Bagienna olszyna górska

Z Wikipedii

Bagienna olszyna górska Caltho-Alnetum lub Caltho laetae-Alnetum (Zarzycki 1963 em. Stuchlik 1968) - zespół leśny występujący (w Polsce) w piętrze pogórza i regla dolnego Karpat. Po raz pierwszy rozpoznany w latach 60. XX w. w Bieszczadach. Zbiorowiska górskiej olszyny bagiennej zastały zanotowane w wielu pasmach karpackich i stąd ich podział na dwie odmiany regionalne: zachodniokarpacką i wschodniokarpacką. Charakteryzują się dość dużym bogactwem florystycznym .Mimo, że zbiorowisko to nie jest rzadkie, oszacowanie rozprzestrzenienia zespołu jest zbyt trudne ze względu na brak możliwości wykorzystania do tego celu danych leśnych.

Gatunkami charakterystycznymi zespołu są:

• Alnus incana olsza szara - (gatunek charakterystyczny)
• Caltha palustris knieć błotna (pot. kaczeniec) (gatunek charakterystyczny)
• Geranium phaeum bodziszek żałobny (gatunek charakterystyczny)
• Valeriana simplicifolia kozłek całolistny (gatunek charakterystyczny)
• Cardamine amara rzeżucha gorzka
• Carduus personata oset łopianowaty
• Climacium dendroides drabik drzewkowaty
• Equisetum sylvaticum skrzyp leśny
• Euphorbia amygdaloides wilczomlecz migdałolistny
• Petasites hybridus lepiężnik różowy
• Petasites kablikianus lepiężnik wyłysiały
• Plagiomnium affine płożymerzyk pokrewny
• Scirpus sylvaticus sitowie leśne
• Symphytum cordatum żywokost sercowaty
• Tusilago farfara podbiał pospolity

[edytuj] Źródła

• Jan Marek Matuszkiewicz: Zespoły leśne Polski. Wydaw. Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13401-1. 

To jest tylko zalążek artykułu związanego z leśnictwem. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.