Bakałarzewo

Z Wikipedii

Współrzędne: 54°5'16" N 22°38'35" E54.0877778 22.6430556 (Bakałarzewo)


Bakałarzewo
Województwo	podlaskie
Powiat	suwalski
Gmina	Bakałarzewo
Położenie	54° 5' 16'' N 22° 38' 35'' E
Liczba mieszkańców (2007) • liczba ludności	820
Strefa numeracyjna (do 2005)	87
Kod pocztowy	16-423
Tablice rejestracyjne	BSU
Położenie na mapie Polski Bakałarzewo
kościół pw. św. Jakuba Apostoła
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa wsi

Szlak kajakowy Rospudą, Blizną i Czarną Hańczą

Bakałarzewo – wieś w Polsce położona w północnej części województwa podlaskiego, w powiecie suwalskim. Jest siedzibą gminy Bakałarzewo.

[edytuj] Geografia

Osada jest położona w obrębie Pojezierza Zachodniosuwalskiego, na granicy Mazur Garbatych i zachodniej Suwalszczyzny. Leży nad rzeką Rospudą.

W okolicy znajduje się dużo jezior rynnowych: Sumowo, Garbaś, Głębokie, Siekierewo, Skazdubek, Bolesty, Gaczne, Grabieńszczyzna, Karasiewek, Okrągłe. Teren o urozmaiconej rzeźbie polodowcowej, wiele wzniesień. Mimo wybitnych walorów krajobrazowo-wypoczynkowych infrastruktura turystyczna jest słabo rozbudowana. Turyści to głównie kajakarze uczestniczący w spływie Rospudą, łączącą się w dolnym biegu z Biebrzą.

Warunki glebowo-klimatyczne w gminie są słabe. Krótki okres wegetacyjny, mroźne i śnieżne zimy, wiosenne przymrozki nie sprzyjają rolnictwu. Ponadto pagórkowaty teren utrudnia zabiegi agrotechniczne i wpływa na szybki spływ powierzchniowy wód opadowych.

[edytuj] Historia

Miasteczko zostało założone w głębi puszczy w początkach XVI wieku i pierwotnie nosiło nazwę Dowspuda Bakałarzewska lub Bakałarszczyzna (Bakałarowszczyzna). W 2. połowie XVI wieku była już określana jako Bakalarowo. Nazwa pochodzi od przezwiska Mikołaja Michnowicza - "Bakałarza", pisarza królewskiego, jednego z założycieli miejscowości. Już w 1570 roku Bakałarzewo było miastem. Posiadało swego burmistrza, wójta, rajców a nawet starostę w ramach prawa dziedzica. W 1870 roku odebrano prawa miejskie i Bakałarzewo stało się osadą miejską (miasteczkiem). Na początku XX wieku mieszkało tu blisko 2000 osób, z czego ponad połowa to Żydzi.

W czasie II wojny światowej Bakałarzewo zostało w 90% zniszczone. Szczególnie ciężkie walki z hitlerowcami toczyły się w dniach 2-4 września 1939. Po wojnie miejscowość została odbudowana, ale nie zanotowała już większego rozwoju.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

[edytuj] Zabytki

zachowany szesnastowieczny miejski układ przestrzenny, z prostokątnym rynkiem
kościół pw. św. Jakuba Apostoła z 1936, z późnorenesansowym ołtarzem z początku XVII wieku
tzw. bunkry z II wojny światowej (5 schronów bojowych i 8 biernych)
cmentarz żydowski tzw. kirkut
młyn wodny z przełomu XIX i XX wieku
grobowiec baronów Myszkowskich z XIX wieku

[edytuj] Bibliografia

Tomasz Naruszewicz, Bakałarzewo. Dzieje miasteczka i ziemi, Warszawa 2006
Zygmunt Filipowicz, 1980, Suwalszczyzna. Panorama turystyczna, Warszawa, Krajowa Agencja Wydawnicza, ss. 35-36
Józef Kuran, 1976, Kajakiem po jeziorach augustowskich i suwalskich, Warszawa, Sport i Turystyka, s. 167