Bandolier

Z Wikipedii

Bandolier, także bandolet (z fr. bandoulière pas przez ramię) – szeroki pas skórzany lub parciany przewieszony przez lewe ramię żołnierza, podtrzymujący broń palną i ładownice. Pierwotnie (w XVI i na początku XVII wieku) do bandoliera podwieszano drewniane tuleje wypełnione potrzebną do wystrzału porcją prochu i ołowianą kulą, które - przy ruchu, zwłaszcza konnego, strzelca - częstokroć powodowały samozapłon i rany, nawet śmiertelne. Charakterystycznym był grzechot uderzających o siebie drewnianych tulei towarzyszący przemarszowi oddziału muszkieterów.

W drugiej połowie XVII stulecia zaczęto stosować ładunki papierowe (tzw. patrony), w których proch był oddzielony od kuli, a ładowanie odbywało się przez odgryzienie papierowego zamknięcia i wsypanie prochu i kuli do lufy muszkietu, przy czym papierowe opakowanie służyło za przybitkę.

W XVIII wieku bandolier zastąpiony został znacznie poręczniejszą, bo zawieszoną u pasa, najczęściej metalową ładownicą. Wraz z wprowadzeniem broni powtarzalnej, a następnie automatycznej, ładownice zmieniały swój kształt i wygląd.

W czasach dzisiejszych bandolierami nazywa się (czasami) taśmy nabojów do broni maszynowej przewieszane na skos przez pierś żołnierza obsługującego najczęściej ręczny lub lekki karabin maszynowy, a także podobne pasy z granatami ręcznymi, czy to wystrzeliwanymi z garłaczy (granatników nasadkowych).