Baszta
Z Wikipedii
Baszta to budowla obronna, element średniowiecznego muru obronnego w postaci wieży, zwykle częściowo wysuniętej przed jego lico i wzniesiona ponad jego poziom.
Baszty mogły być zbudowane na planie koła, prostokąta, wieloboku. Stanowiły miejsce, skąd możliwa była obrona odcinków muru między nimi. Wznoszono je początkowo z drewna, później z kamienia i cegły. Były zazwyczaj zwieńczone blankami z hurdycjami lub machikułami.
Wnętrze baszty podzielone było na kilka kondygnacji, połączonych ze sobą schodami lub drabinami. Na poszczególnych kondygnacjach umieszczano otwory strzelnicze. Najniższa, podziemna kondygnacja była zazwyczaj przeznaczona na więzienie. Baszty jako element obronny straciły rolę po wynalezieniu broni palnej i zostały zastąpione bastejami i bastionami.
Najwyższą basztą w Polsce jest mierząca 34 m Baszta Morze Czerwone w Stargardzie Szczecińskim.
[edytuj] Altana
W ogrodach z XVII-XVIII wieku kolista altana zamykająca naroże żywopłotu lub szpaleru.
