Bazylika większa
Z Wikipedii
Bazylika większa (basilica maior), często nazywana jako bazylika patriarchalna od łacińskiej nazwy Patriarchium – pałac papieski, nazwa sugeruje że są one częścią pałacu papieskiego - tytuł honorowy zarezerwowany dla kościołów własnych patriarchów, a obecnie papieża z tronem papieskim i ołtarzem zarezerwowanym dla papieża albo upoważnionych przez niego prałatów. Bazyliki większe posiadają także pewne przywileje: używa się w nich konopeum i tintinnabulum. W takich kościołach organizowane są nadzwyczajne odpusty, istnieją przy nich siedziby kolegiów penitencjarzy, zaś ich kanonicy mają prawo używać cappa magna oraz rokiety.
[edytuj] Bazyliki większe
tradycyjnie wyróżnia się je cztery:
- Arcybazylika św. Jana na Lateranie - zgodnie z tradycją kościoła katolickiego uważana za Matkę i Głowę Wszystkich Kościołów Miasta i Świata (łac. Onmius Ecclesiarrum Urbis et Orbis Mater et Caput), katedra biskupa Rzymu.
- Bazylika św. Piotra na Watykanie - dawniej przyporządkowana patriarsze Konstantynopola
- Bazylika św. Pawła za Murami - przeznaczona dla patriarchy Aleksandrii
- Bazylika Santa Maria Maggiore - dla patriarchy Antiochii i Całego Wschodu
czasami zalicza się też:
- Bazylika św. Wawrzyńca za Murami - dla patriarchy Jerozolimy
oraz:
Ostatnie dwie świątynie ze względu na to, iż posiadają tron papieski oraz ołtarz, przy którym nikt nie może odprawiać mszy oprócz biskupa Rzymu (chyba, że on sam wyrazi na to zgodę).
Bazyliki większe tradycyjnie przeznaczone dla patriarchów znajdują się w Rzymie, a odwiedzenie ich wszystkich (oraz dwóch bazylik mniejszych w Rzymie) jest warunkiem uzyskania odpustu w Roku Jubileuszowym, podczas którego otwiera się w nich Święte Wrota (Porta Sancta).
