Beata Obertyńska
Z Wikipedii
Beata Obertyńska, ps. "Marta Rudzka" (ur. 18 lipca 1898 w Storożce koło Skolego, zm. 21 maja 1980 w Londynie) – poetka i pisarka polska.
Spis treści |
[edytuj] Droga życiowa
Była córką Maryli z Młodnickich Wolskiej (poetki młodopolskiej, wnuczką Wandy Monne - rzeźbiarki - narzeczonej Artura Grottgera), żoną ziemianina Józefa Obertyńskiego.
Dzieciństwo i młodość spędziła w rodzinnej willi "Zaświecie" we Lwowie, ucząc się w domu rodzinnym i zdając egzaminy eksternistycznie. W młodości związana ze Skamandrem i środowiskiem artystycznym Medyki Pawlikowskich (domu jej uzdolnionej artystycznie siostry Leli Pawlikowskiej).
Pierwsze jej wiersze opublikowane zostały w 1924 w "Słowie Polskim". Studiowała w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. W latach 1933-1937 występowała na scenach teatrów lwowskich.
W czasie okupacji sowieckiej Lwowa, w lipcu 1940, została aresztowana przez NKWD. Była osadzona w areszcie w osławionych lwowskich Brygidkach, następnie więziona kolejno w Kijowie, Odessie, Charkowie, Starobielsku, wreszcie zesłana do łagru Loch-Workuta.
W 1942, po amnestii ewakuowała się wraz z Armią Andersa. Służyła w Pomocniczej Służbie Kobiet i przeszła cały szlak bojowy Armii Polskiej: Iran, Palestyna, Egipt i Włochy.
Po wojnie osiedliła się w Londynie. Publikowała w "Dzienniku Polskim", "Dzienniku Żołnierza", "Orle Białym", "Polsce Walczącej", "Ochotniczce", "Wiadomościach", "Życiu", "Przeglądzie Polskim".
Otrzymała wiele nagród literackich, m.in. nagrodę londyńskiego "Przeglądu Powszechnego" (1967), nagrodę fundacji Lanckorońskich (1972), nagrodę Stowarzyszenia Polskich Kombatantów (1972), nagrodę Jurzykowskich (1974).
[edytuj] Twórczość
[edytuj] Zbiory wierszy
- Pszczoły w słoneczniku (1927)
- Głóg przydrożny (1932),
- Otawa. Wiersze dawne i nowe (Jerozolima 1945),
- Miód i piołun (Londyn 1972),
- Anioł w knajpie (Londyn 1977),
- Perły – wiersze (Brighton 1980),
- Wiersze wybrane (1983)
- Grudki kadzidła (Londyn, Kraków 1987)
- Skrząca libella (1991)
- Liryki najpiękniejsze (1999)
[edytuj] Poematy
- Ballada o chorym księżycu (1959)
[edytuj] Wspomnienia i powieści
- Gitara i tamci (1926)
- Wspomnienia (wspólnie ze wspomnieniami matki Maryli Wolskiej, Quodlibet, 1974)
- W domu niewoli (Rzym 1946, pod pseudonimem M. Rudzka)
- Skarb Eulenburga (tom 1-2, Londyn 1987-1988).
