Beocja
Z Wikipedii
Beocja (gr. Βοιωτία, łac. Beotia) to kraina historyczna w środkowej starożytnej Grecji między Zatoką Koryncką a cieśninami Eubejską i Ewripos. Obecnie Beocja (Viotia) jest prefekturą w Republice Greckiej w regionie administracyjnym Grecja Środkowa, ze stolicą w Liwadii. Graniczy z prefekturami: Attyka Zachodnia i Attyka Wschodnia (region Attyka) oraz Fokida i Ftiotyda (Grecja Centralna). Powierzchnia prefektury Beocja wynosi 2952 km², zamieszkuje ją około 130,7 tys. ludzi (stan z 2005 roku).
[edytuj] Beocja w starożytności
W starożytności Beocja odgrywała ważną rolę. Jej głównym miastem były Teby. W południowej części Beocji znajdowały się dwa pasma górskie: Kiteron i Helikon (siedziba muz). Większość jej obszaru zajmowały jednak żyzne pola uprawne, zdatne też do hodowli.
W VII wieku p.n.e. powstał Związek Beocki, skupiające miasta-państwa z tej krainy z Tebami na czele. W wojnie peloponeskiej Związek początkowo opowiedział się po stronie Sparty, odnosząc ważne zwycięstwo w bitwie pod Delios. Beocja odgrywała największą rolę w IV wieku p.n.e. pod rządami Epaminondasa. Po bitwie pod Leuktrami w 371 p.n.e. Beoci odebrali Sparcie hegemonię w Grecji.
Kres złotej epoce Beocji położyła przegrana z Macedonią w 338 p.n.e.
[edytuj] Ludzie związani ze starożytną Beocją
Z Beocji pochodzili:
[edytuj] Ważne starożytne miasta
Ważnymi ośrodkami miejskimi na terenie Beocji były w starożytności:
