Bernard-Henri Lévy

Z Wikipedii

Bernard-Henri Lévy (ur. 5 listopada 1948 w Béni-Saf w Algierii) – filozof, pisarz i reżyser francuski.

[edytuj] Elementy biograficzne

Jako młody absolwent École Normale Supérieure, Bernard-Henri Lévy wyjechał na dwa lata z Francji, by śledzić z bliska konflikt w Bangladeszu. W efekcie tej podróży powstała jego pierwsza książka (vide 1973). Publikacją, która uczyniła go równie sławnym co kontrowersyjnym, jest Barbarzyństwo o ludzkiej twarzy (1977), w którym krytykuje marksizm, gułagi i totalitaryzm. Wydana w 1981 Ideologia francuska stawia tezę o francuskich korzeniach faszyzmu i traktuje o stałej obecności tego elementu w Republice.

W latach siedemdziesiątych, wraz z André Gucksmannem i innymi młodymi filozofami, Lévy utworzył ruch jednoczący się wokół nazwy Nouvelle Philosophie (Nowa Filozofia), który w zamyśle ma stanowić alternatywę wobec filozofów akademickich, którzy sprawiają wrażenie zamykających się w "wieżach z kości słoniowej", niedostępnych dla większości ludzi i ignorujących ich problemy. Stał się tzw. filozofem medialnym, zyskując znaczną popularność wśród publiczności. Jednocześnie narastały kontrowersje ze strony filozofii instytucjonalnej wobec jakości tez stawianych przez Lévy'ego oraz uczciwości metod jakimi operuje. Zarzuca mu się niedokładność badań w terenie oraz wymyślanie elementów własnej biografii. Raymond Aron miał stwierdzić, że Lévy jest "stracony dla prawdy". Jego częsta obecność w mediach oraz w prasie popularnej (jego medialność jest spotęgowana tym, że jego żoną jest Arielle Dombasle, znana aktorka francuska) ściągnęła liczne krytyki, w tym Pierre'a Bourdieu i Pierre'a Vidal-Naqueta.

[edytuj] Bibliografia

• Bangla-Desh, Nationalisme dans la révolution, 1973.
• La barbarie à visage humain, 1977.
• Le testament de Dieu, 1978.
• Idéologie française, 1981.
• Le diable en tête, 1984.
• Eloge des intellectuels, 1988.
• Les derniers jours de Charles Baudelaire, 1988.
• Les aventures de la liberté, 1991.
• Le jugement dernier, 1992
• Les hommes et les femmes, 1994.
• La pureté dangereuse, 1994.
• Le siècle de Sartre, 2000.
• Réflexions sur la Guerre, le Mal et la fin de l’Histoire, 2002.
• Qui a tué Daniel Pearl ?, 2003.
• Récidives, 2004.
• American Vertigo. Traveling America in the Footsteps of Tocqueville, 2006 (recenzja z New York Times)

[edytuj] Linki zewnętrzne

• List do Amerykańskiej Lewicy, opublikowany przez Lévy'ego w The Nation (po angielsku).
• Jestem supergwiazda - artykuł o Lévym z The Observer (po angielsku).
• Jean-François Revel o polemice wokoło Idéologie française (w L'Express)