Bernardo Bellotto
Z Wikipedii
Bernardo Bellotto (zw. Canaletto lub Canaletto młodszym, ur. 30 stycznia 1721 w Wenecji, zm. 17 listopada 1780 w Warszawie) – przedstawiciel weneckiego malarstwa wedutowego.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Canaletto był Włochem. Malarstwa uczył się w pracowni swojego wuja Canala, również zwanego Canalettem. Nim przybył do Polski, działał w Wenecji i innych włoskich miastach, potem w Wiedniu, Dreźnie Monachium i Pirnie, gdzie zasłynął jako malarz wedut – niewielkich wymiarów pejzaży przedstawiających widoki miast.
Na dworze Stanisława Augusta Poniatowskiego zyskał pozycję nadwornego malarza. Na zlecenie króla pracował przy dekorowaniu Zamku Ujazdowskiego; namalował we wschodnim skrzydle freski i fragmenty ornamentalne (prace te uległy zniszczeniu przy przebudowie zamku w 1784), a wraz ze swoim synem Lorenzem wykonał 14 obrazów przedstawiających antyczny Rzym. Jego głównym dziełem jest galera 30 wedut Warszawy i Wilanowa, które umieszczono w oddzielnej Sali Prospektowej (zwanej też Salą Canaletta). Do dzisiejszych czasów zachowało się tych wedut 24[1].
Canaletto malował również obrazy o tematyce historycznej, np. Elekcja Stanisława Augusta czy Wjazd Jerzego Ossolińskiego do Rzymu 1633. Jego obrazy można oglądać w Zamku Królewskim i Muzeum Narodowym.
Obrazy Bellotta charakteryzują się przede wszystkim wielką pieczołowitością w odmalowywaniu szczegółów – mimo niewielkiego formatu bardzo dopracowane są wszystkie stroje, twarze postaci (do tego stopnia, że fachowcy rozpoznają w nich poszczególne osoby, w większości rodzinę Poniatowskiego). Z detalami uwieczniana była i architektura, lecz na tym polu Canaletto dopuszczał się pewnych przekłamań, udoskonaleń. Ta dokładność, możliwa dzięki zastosowaniu camery obscura i szkieł powiększających, została wykorzystana przy odbudowie zniszczonej podczas wojny Warszawy.
[edytuj] Weduty w sali Prospektowej (Canaletta) w Zamku Królewskim w Warszawie
- Krakowskie Przedmieście od strony Bramy Krakowskiej (1767-68)
- Kolumna Zygmunta III od strony zejścia do Wisły (1767-70)
- Widok Warszawy od strony Pragi (1770)
- Widok Warszawy z Pałacem Ordynackim (1772)
- Krakowskie Przedmieście od strony Placu Zamkowego (1774)
- Widok łąk wilanowskich (1775)
- Widok Pałacu Wilanowskiego od strony podjazdu (1776)
- Widok Pałacu Wilanowskiego od strony parku (1776)
- Widok Pałacu Wilanowskiego od strony południowej (1777)
- Widok Pałacu Wilanowskiego od strony północno-wschodniej (1777)
- Ulica Długa (1777)
- Ulica Miodowa (1777)
- Kościół Brygidek i Arsenał (1778)
- Kościół Sakramentek (1778)
- Plac Krasińskich (1778)
- Krakowskie Przedmieście od strony Nowego Światu (1778)
- Pałac Błękitny (1779)
- Kościół Reformatów (1779)
- Pałac Mniszchów (1779)
- Plac Żelaznej Bramy (1779)
- Kościół Karmelitów (1780)
- Kościół Wizytek (1780)
- Kolumna Zygmunta III od strony zejścia do Wisły z królem wizytującym spalone skrzydło zamku (zaginiony)
- Plac Żelaznej Bramy od strony koszar Mirowskich (zaginiony)
[edytuj] Przypisy
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Wydawnictwo Naukowe PWN, ss. 51-52. ISBN 83-01-08836-2.
[edytuj] Bibliografia
- A. Fregolent, Canaletto i wedutyści, Warszawa 2006 (Klasycy Sztuki)
- H. Kozakiewicz, S. Kozakiewicz, Bernardo Bellotto zwany Canaletto, Warszawa 1980.
- A. Rizzi, Canaletto w Warszawie, Warszawa 2007.
- M. Wallis, Canaletto, malarz Warszawy, Warszawa 1955.