Bitwa pod Tapae
Z Wikipedii
Bitwa pod Tapae 88 r.n.e.
Dwa lata po klęsce w Karpatach w roku 86 (bitwa na przełęczy Czerwona Wieża) Rzymianie pod wodzą Tetiusza Junianusza zwyciężyli wojska Deccebala w karpackich Żelaznych Wrotach (pod Tapae obecnie Luminis). Cesarz Domicjan nie wykorzystał jednak tego zwycięstwa – na wieść o buncie legionów nadreńskich oraz agresywnej postawie sąsiadujących z rzymską Panonią Jazygów zawarł z Dakami traktat pokojowy w 89 roku. Deccebal zachował swoje królestwo w zamian za uznanie władzy Rzymu.
Bitwa pod Tapae miała miejsce w pobliżu dzisiejszego miasta Timisoara w Rumunii (wcześniej Siedmiogród). Gdy cesarz rzymski Domicjan poczuł się zagrożony coraz częstszymi atakami Daków pod wodzą króla Deccebala, zarządził blokadę granicy cesarstwa rozciągającej się między Renem a Dunajem. Deccebal nakazał swoim wojskom ataki na legionistów rzymskich, zostały one jednak szybko odparte, głównie dzięki pomocy wojsk germańskich w służbie Rzymu. Dalsze walki cesarz przekazał w ręce pretoriana Corneliusza Fuscusa, który jednak na skutek małego doświadczenia został pobity przez Daków. Po tej porażce Domicjan zrekrutował nowe oddziały składajace się w większości z Germanów i Galów.
Deccebal unikał w trakcie walk otwartej bitwy i stosował taktykę partyzancką, niszcząc niewielkie oddziały rzymskie i odcinając ich drogi zaopatrzeniowe. Sprzyjała w tym Dakom szczególnie doskonała znajomość terenu, nie posiadającego żadnych dróg, którymi Rzymianie mogliby prowadzić swoje wojska. Chcąc w końcu zapobiec wtargnięciu Rzymian na swoje ziemie Deccebal zmuszony był podjąc otwartą bitwę z najeźdźcą w okolicy Tapae.
Pomimo dużej przewagi ilościowej i lepszej orientacji w terenie, Dakowie ponieśli klęskę z wysko zdyscyplinowaną armią rzymską. Przegrani wycofali się do swoich twierdz w celu odbudowania swoich sił.
Po bitwie Rzymianie wycofali się w kierunku Dunaju. Pokój trwał 12 lat, do czasu gdy cesarz Trajan podjął kolejną próbę podporządkowania sobie Daków.
